Dit is een reactie op de video van Douglas Wilson over de kinderdoop. De video is grotendeels een samenvatting van zijn boek “To a Thousand Generations” waarin hij dit verder uit werkt. Douglas Wilson zelf is verder niet erg bekend in Nederland, maar hij verwoord naar mijn mening wel op de meest duidelijke manier de standpunten voor de kinderdoop.

De Aansporing van 1542 belijdt vanuit de schrift dat zonder het hartelijk geloof en hartelijke liefde is het uiterlijke tevergeefs is, of het nu om de prediking gaat, het dienen, de Doop of het Avondmaal. Maar met het hartelijke geloof en in liefde is het uiterlijke één met het innerlijke, geen schijn of bedrog en daarom waardevol en tot eer van God, in de vleesgeworden Zoon, Jezus Christus.

In Kana openbaarde Jezus Gods heerlijkheid door water in wijn te veranderen. Zo laat Hij zien hoe geloof en gehoorzaamheid leiden tot vreugde.

Wanneer mag je het doen en moet je met alles eens zijn? Of waar liggen de grenzen waar je het mee eens moet zijn om belijdenis te doen?

Wat als je doopvisie anders is dan de gemeente waar je nu zit en Bijbelse prediking hoort?

Wat is wedergeboorte en wanneer vind die plaats? Wordt wedergeboorte veroorzaakt door ons geloof of staat God aan het begin?

Veel belijdende Christenen stellen dat er verschillende verbonden zijn voor de gemeente en voor etnisch Israel. Dit gaat echter in tegen het duidelijke onderwijs van het Nieuwe Testament. Het geestelijke nageslacht van Abraham is het Israel van God.

Dat het oude verbond voorbijgegaan is, en dat het nieuwe verbond gekomen is. Betekent dit dat Israël niet meer het volk van God is, maar dat alleen gelovigen dit zijn? En heeft Israël dan ook geen bijzondere positie meer?

De doop wordt helder onderwezen in het Nieuwe Testament, maar hoe dieper we graven hoe meer het onderwijs over de doop in de verbondstheologie bevestigd zien.

De overkoepelende waarheid boven de komst van Christus is dat Zijn komst de verbonden van God bevestigd.

John Piper geeft 5 inzichten over de kinderdoop en de Nieuwe Verbondsgemeenschap.

Vaak horen we hoe we mogen pleiten op onze kinderdoop. Dat dit de grond is waarop we God mogen bewegen om ons genadig te zijn. Dit is echter niet de grond die Jezus ons bied.