Openbaring van Jezus Christus, die God Hem gegeven heeft om Zijn dienstknechten te laten zien wat spoedig moet geschieden, en die Hij door Zijn engel gezonden en aan Zijn dienstknecht Johannes te kennen heeft gegeven. Deze heeft van het Woord van God getuigd en van het getuigenis van Jezus Christus, alles wat hij gezien heeft. Zalig is hij die leest en zijn zij die horen de woorden van de profetie, en die in acht nemen wat daarin geschreven staat, want de tijd is nabij. (Openbaring 1:1-3)
Openbaring van Jezus Christus, die God Hem gegeven heeft om Zijn dienstknechten te laten zien wat spoedig moet geschieden, en die Hij door Zijn engel gezonden en aan Zijn dienstknecht Johannes te kennen heeft gegeven. Deze heeft van het Woord van God getuigd en van het getuigenis van Jezus Christus, alles wat hij gezien heeft. Zalig is hij die leest en zijn zij die horen de woorden van de profetie, en die in acht nemen wat daarin geschreven staat, want de tijd is nabij. (Openbaring 1:1-3)
De Openbaring is niet bedoelt om hopeloze speculaties over tijden en gebeurtenissen in de toekomst te bevorderen. Dit boek is bedoelt om hoopvolle gehoorzaamheid aan te wakkeren te midden van beproevingen en verleidingen vandaag. Ik wil je dit laten zien in de eerste drie verzen van dit boek.
Openbaring van Jezus Christus, die God Hem gegeven heeft om Zijn dienstknechten te laten zien wat spoedig moet geschieden, en die Hij door Zijn engel gezonden en aan Zijn dienstknecht Johannes te kennen heeft gegeven. Deze heeft van het Woord van God getuigd en van het getuigenis van Jezus Christus, alles wat hij gezien heeft. Zalig is hij die leest en zijn zij die horen de woorden van de profetie, en die in acht nemen wat daarin geschreven staat, want de tijd is nabij. (Openbaring 1:1-3)
Zie je dat in die laatste zin? “Zalig… zijn zij… die in acht nemen wat daarin geschreven staat…” Als we dit boek dus willen begrijpen moeten we in de schoenen gaan staan van degenen die dit boek als eerste hoorden voorlezen.
Stel jezelf even voor dat we in de eerste eeuw na Christus leven. Als gemeente worden we aan alle kanten vervolgt. Sommige gemeenteleden zitten in de gevangenis, anderen zijn gedood. Ze zijn aan kruisen gehangen, voor de wilde dieren geworpen of onthoofd vanwege hun geloof in Jezus. En Johannes schrijft deze brief vanaf een eiland waar hij naar toe verbannen is vanwege zijn geloof. Dit betekent dat we om ons heen geconfronteerd worden met allerlei verleidingen om ons af te keren van Jezus, of om minstens compromissen te sluiten en zo ons geloof in gevaar te brengen. Ook worden we daar omringd met allerlei werelds plezier — geld, materialisme, seks, succes — en we worden daardoor verleidt om ons geloof los te laten en deze dingen achterna te gaan.
Tegen deze achtergrond spreekt God door Johannes om volgelingen van Jezus aan te sporen om de hoop vast te houden en Hem te gehoorzamen temidden van alle beproevingen en verleidingen. Tien keer wordt Gods volk hier opgeroepen tot gehoorzaamheid. Het is interessant dat dit boek niet eindigt met het beeld van de hemel. Dat zou je wel denken als het boek voornamelijk over de toekomst ging.
Kijk naar Openbaring 22. Nadat we aan het einde van hoofdstuk 21 en aan het begin van hoofdstuk 22 een beeld hebben gezien van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde voor Gods volk, wordt Gods volk in acht van de vijftien verzen opgeroepen om gehoorzaam te zijn, om trouw te blijven. Dit omvat ook een samenvatting van wat we zojuist gelezen hebben. “En zie, Ik kom spoedig. Zalig is hij die de woorden van de profetie van dit boek in acht neemt” (Openbaring 22:7). Dit is precies wat we ook in het eerste hoofdstuk zagen.
Het doel van dit boek is dus niet om hopeloze speculatie te bevorderen over het einde van de wereld. Het doel is om Gods volk op te roepen tot hoopvolle gehoorzaamheid aan Jezus, vandaag. Dat is het belangrijkste doel van dit boek.
Als we de Openbaring dan lezen, moeten we minder letten op tijdlijnen over het einde van de wereld en meer op ons leven op dit moment. Volgen wij Jezus vandaag trouw? Of geven we toe aan de wereld? Sluiten we compromissen waardoor we ons geloof in gevaar brengen? Of verkondigen Jezus we ijverig in het licht van het komende oordeel?
Daar gaat dit boek over. Het is geschreven om ons meer op Jezus te doen lijken en Hem met grotere ijver te verkondigen onder de mensen om ons heen, waar we wonen en onder alle volken.
De Openbaring is niet bedoelt om hopeloze speculaties over tijden en gebeurtenissen in de toekomst te bevorderen. Dit boek is bedoelt om hoopvolle gehoorzaamheid aan te wakkeren te midden van beproevingen en verleidingen vandaag. Ik wil je dit laten zien in de eerste drie verzen van dit boek.
Openbaring van Jezus Christus, die God Hem gegeven heeft om Zijn dienstknechten te laten zien wat spoedig moet geschieden, en die Hij door Zijn engel gezonden en aan Zijn dienstknecht Johannes te kennen heeft gegeven. Deze heeft van het Woord van God getuigd en van het getuigenis van Jezus Christus, alles wat hij gezien heeft. Zalig is hij die leest en zijn zij die horen de woorden van de profetie, en die in acht nemen wat daarin geschreven staat, want de tijd is nabij. (Openbaring 1:1-3)
Zie je dat in die laatste zin? “Zalig… zijn zij… die in acht nemen wat daarin geschreven staat…” Als we dit boek dus willen begrijpen moeten we in de schoenen gaan staan van degenen die dit boek als eerste hoorden voorlezen.
Stel jezelf even voor dat we in de eerste eeuw na Christus leven. Als gemeente worden we aan alle kanten vervolgt. Sommige gemeenteleden zitten in de gevangenis, anderen zijn gedood. Ze zijn aan kruisen gehangen, voor de wilde dieren geworpen of onthoofd vanwege hun geloof in Jezus. En Johannes schrijft deze brief vanaf een eiland waar hij naar toe verbannen is vanwege zijn geloof. Dit betekent dat we om ons heen geconfronteerd worden met allerlei verleidingen om ons af te keren van Jezus, of om minstens compromissen te sluiten en zo ons geloof in gevaar te brengen. Ook worden we daar omringd met allerlei werelds plezier — geld, materialisme, seks, succes — en we worden daardoor verleidt om ons geloof los te laten en deze dingen achterna te gaan.
Tegen deze achtergrond spreekt God door Johannes om volgelingen van Jezus aan te sporen om de hoop vast te houden en Hem te gehoorzamen temidden van alle beproevingen en verleidingen. Tien keer wordt Gods volk hier opgeroepen tot gehoorzaamheid. Het is interessant dat dit boek niet eindigt met het beeld van de hemel. Dat zou je wel denken als het boek voornamelijk over de toekomst ging.
Kijk naar Openbaring 22. Nadat we aan het einde van hoofdstuk 21 en aan het begin van hoofdstuk 22 een beeld hebben gezien van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde voor Gods volk, wordt Gods volk in acht van de vijftien verzen opgeroepen om gehoorzaam te zijn, om trouw te blijven. Dit omvat ook een samenvatting van wat we zojuist gelezen hebben. “En zie, Ik kom spoedig. Zalig is hij die de woorden van de profetie van dit boek in acht neemt” (Openbaring 22:7). Dit is precies wat we ook in het eerste hoofdstuk zagen.
Het doel van dit boek is dus niet om hopeloze speculatie te bevorderen over het einde van de wereld. Het doel is om Gods volk op te roepen tot hoopvolle gehoorzaamheid aan Jezus, vandaag. Dat is het belangrijkste doel van dit boek.
Als we de Openbaring dan lezen, moeten we minder letten op tijdlijnen over het einde van de wereld en meer op ons leven op dit moment. Volgen wij Jezus vandaag trouw? Of geven we toe aan de wereld? Sluiten we compromissen waardoor we ons geloof in gevaar brengen? Of verkondigen Jezus we ijverig in het licht van het komende oordeel?
Daar gaat dit boek over. Het is geschreven om ons meer op Jezus te doen lijken en Hem met grotere ijver te verkondigen onder de mensen om ons heen, waar we wonen en onder alle volken.
