Omdat er (schijnbaar) veel domme dingen gedaan worden door mensen die in de ban zijn van een oud boek, presenteerde Arjen Lubach in Zondag met Lubach De Heilige Boekenlegger. Maar misschien is het goed dat we ook de ideologie van Arjen niet altijd opvolgen. Hieronder de open brief in reactie op deze boekenlegger.

Omdat er (schijnbaar) veel domme dingen gedaan worden door mensen die in de ban zijn van een oud boek, presenteerde Arjen Lubach in Zondag met Lubach De Heilige Boekenlegger. Maar misschien is het goed dat we ook de ideologie van Arjen niet altijd opvolgen. Hieronder de open brief in reactie op deze boekenlegger.


Arjen,

Ik hou van je heilige boekenlegger, bijna waterdicht! Jezus en Zijn volgelingen worden daardoor niet als mafkezen bestempeld, dat is altijd fijn. Behalve dan dat deze volgelingen voor mafkezen doorgaan wanneer ze iemand ongewild waarschuwen voor een ongelukkige dood en ze diegene het ultieme geluk toewensen en bieden.

Maar ik wil graag een mafkees zijn als het andere mensen beter maakt, gerust laat leven en sterven en eeuwig gelukkig maakt! Ik ben dan graag een “mafkees” zoals Jezus. Hij gaf Zijn leven voor zo’n geluk en rust wat ik daardoor nu al ervaar zodat ik mensen kan helpen zonder bang te hoeven zijn voor mijn eigen voorspoed, gezondheid en leven.

Maar daar gaat deze brief niet over. Ik vraag me af hoe we moeten antwoorden op incidenten waarin ouders hun kinderen verplichten om naar school te gaan en dat ook door overheden wordt opgelegd. Komt dit ook niet uit een of ander heilig boek waarin beschreven wordt dat kennis erg belangrijk is?

Of neem de ouders die graag willen dat hun kind gezond leeft. Welk kind gaat daar nu mee akkoord? Groente, vaccinaties, de tandarts. Ik ben daar toen ik klein was nooit akkoord mee gegaan. Maar, nu ben ik blij dat mijn vader mij toch in die gezonde ideologie heeft meegesleurd en ik niet geroepen heb, “Doe het niet mafkees!” Wacht, misschien heb ik wel zoiets geroepen… gelukkig luisterde hij nooit.

Daar ben ik blij om.

Dus laten we eerlijk zijn en concluderen dat de boekenlegger niet “altijd” opgevolgd moet worden.

O ja, en kijk ook nog eens de filmpjes waarin nog op het laatste moment zelfmoorden worden verhinderd. Ik ken je visie op moraliteit niet precies, maar wat die reddingswerkers doen is goed, dat zijn helden, geen mafkezen! In kleur en diep vanbinnen ziet iedereen die deze beelden ziet overwinning wanneer die persoon gered wordt. Dat is hoe het hoort, dat is recht, goed.

Arjen, je zult een keer sterven, dat is geen doodsbedreiging, ik wens je een lang leven, een hoopvol leven voor de duidelijkheid. Maar het is de realiteit, mensen sterven. Zeker het is niet leuk om daaraan te denken. En het sterven is niet leuk, zeker als je vergeleken met een heilige God niet volmaakt bent en dus niet in Zijn buurt kunt komen.

Maar wat Jezus gaf was geen manier van leven maar een manier van sterven. Een manier om rustig te sterven en een oogverblindende God na de dood recht aan te kunnen kijken. Want Jezus heeft de gevolgen van alles wat wij verkeerd gedaan hebben weggedragen in de dood. Hij heeft Zichzelf aan de dood gegeven om ons het leven te geven.

Vooraf was ik daarmee niet akkoord gegaan maar nu ben ik blij dat Hij dat heeft gedaan, want Hij bleek ook weer op te staan, Hij bewees zich sterker dan de dood. Daardoor is er hoop voor na de dood.

Zoals de Vader Mij liefgehad heeft, heb ook Ik u liefgehad; blijf in Mijn liefde. Als u Mijn geboden in acht neemt, zult u in Mijn liefde blijven, zoals Ik de geboden van Mijn Vader in acht genomen heb en in Zijn liefde blijf. Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat Mijn blijdschap in u zal blijven en uw blijdschap volkomen zal worden. Dit is Mijn gebod: dat u elkaar liefhebt, zoals Ik u liefgehad heb. Niemand heeft een grotere liefde dan deze, namelijk dat iemand zijn leven geeft voor zijn vrienden. U bent Mijn vrienden, als u doet wat Ik u gebied. (Johannes 15:9—14)

Ik vraag je alleen dit te geloven en vrienden te worden met Jezus en zo gerust, in vrede en in liefde voor Jezus en je medemens te leven en te sterven. Dat vraag ik je in Jezus naam. Zo beïnvloed ik je graag. Ook als je daar in eerste instantie niet mee akkoord zou gaan. Want een paradigmawisseling doet pijn, misschien meer pijn dan de tandarts je kan aandoen. Maar het is het waard, je blijdschap zal vol zijn, nu en straks. Doe het.

Genade & vrede,

Andreas

Arjen,

Ik hou van je heilige boekenlegger, bijna waterdicht! Jezus en Zijn volgelingen worden daardoor niet als mafkezen bestempeld, dat is altijd fijn. Behalve dan dat deze volgelingen voor mafkezen doorgaan wanneer ze iemand ongewild waarschuwen voor een ongelukkige dood en ze diegene het ultieme geluk toewensen en bieden.

Maar ik wil graag een mafkees zijn als het andere mensen beter maakt, gerust laat leven en sterven en eeuwig gelukkig maakt! Ik ben dan graag een “mafkees” zoals Jezus. Hij gaf Zijn leven voor zo’n geluk en rust wat ik daardoor nu al ervaar zodat ik mensen kan helpen zonder bang te hoeven zijn voor mijn eigen voorspoed, gezondheid en leven.

Maar daar gaat deze brief niet over. Ik vraag me af hoe we moeten antwoorden op incidenten waarin ouders hun kinderen verplichten om naar school te gaan en dat ook door overheden wordt opgelegd. Komt dit ook niet uit een of ander heilig boek waarin beschreven wordt dat kennis erg belangrijk is?

Of neem de ouders die graag willen dat hun kind gezond leeft. Welk kind gaat daar nu mee akkoord? Groente, vaccinaties, de tandarts. Ik ben daar toen ik klein was nooit akkoord mee gegaan. Maar, nu ben ik blij dat mijn vader mij toch in die gezonde ideologie heeft meegesleurd en ik niet geroepen heb, “Doe het niet mafkees!” Wacht, misschien heb ik wel zoiets geroepen… gelukkig luisterde hij nooit.

Daar ben ik blij om.

Dus laten we eerlijk zijn en concluderen dat de boekenlegger niet “altijd” opgevolgd moet worden.

O ja, en kijk ook nog eens de filmpjes waarin nog op het laatste moment zelfmoorden worden verhinderd. Ik ken je visie op moraliteit niet precies, maar wat die reddingswerkers doen is goed, dat zijn helden, geen mafkezen! In kleur en diep vanbinnen ziet iedereen die deze beelden ziet overwinning wanneer die persoon gered wordt. Dat is hoe het hoort, dat is recht, goed.

Arjen, je zult een keer sterven, dat is geen doodsbedreiging, ik wens je een lang leven, een hoopvol leven voor de duidelijkheid. Maar het is de realiteit, mensen sterven. Zeker het is niet leuk om daaraan te denken. En het sterven is niet leuk, zeker als je vergeleken met een heilige God niet volmaakt bent en dus niet in Zijn buurt kunt komen.

Maar wat Jezus gaf was geen manier van leven maar een manier van sterven. Een manier om rustig te sterven en een oogverblindende God na de dood recht aan te kunnen kijken. Want Jezus heeft de gevolgen van alles wat wij verkeerd gedaan hebben weggedragen in de dood. Hij heeft Zichzelf aan de dood gegeven om ons het leven te geven.

Vooraf was ik daarmee niet akkoord gegaan maar nu ben ik blij dat Hij dat heeft gedaan, want Hij bleek ook weer op te staan, Hij bewees zich sterker dan de dood. Daardoor is er hoop voor na de dood.

Zoals de Vader Mij liefgehad heeft, heb ook Ik u liefgehad; blijf in Mijn liefde. Als u Mijn geboden in acht neemt, zult u in Mijn liefde blijven, zoals Ik de geboden van Mijn Vader in acht genomen heb en in Zijn liefde blijf. Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat Mijn blijdschap in u zal blijven en uw blijdschap volkomen zal worden. Dit is Mijn gebod: dat u elkaar liefhebt, zoals Ik u liefgehad heb. Niemand heeft een grotere liefde dan deze, namelijk dat iemand zijn leven geeft voor zijn vrienden. U bent Mijn vrienden, als u doet wat Ik u gebied. (Johannes 15:9—14)

Ik vraag je alleen dit te geloven en vrienden te worden met Jezus en zo gerust, in vrede en in liefde voor Jezus en je medemens te leven en te sterven. Dat vraag ik je in Jezus naam. Zo beïnvloed ik je graag. Ook als je daar in eerste instantie niet mee akkoord zou gaan. Want een paradigmawisseling doet pijn, misschien meer pijn dan de tandarts je kan aandoen. Maar het is het waard, je blijdschap zal vol zijn, nu en straks. Doe het.

Genade & vrede,

Andreas