Kan God mij laten wachten op redding?

Hoe ontvangen we de vergevende genade die de Heere gekocht heeft met Zijn bloed en belooft heeft? Wat zegt de Bijbel over de beschikbaarheid van deze genade? Hoe bied God deze genade aan? 

Is de oproep van het Evangelie een boodschap van afwachten of bied Jezus ons zekerheid? Kijk naar deze twee zaaiers.

Twee zaaiers

De eerste is bekend, hij had een groot veld en ging ijverig aan het werk. Hij nam het zaad wat hij gekregen had en ging erop uit. Overal waar hij kwam strooide hij het zaad, in het vertrouwen dat het zaad dat hij van zijn opdrachtgever gekregen had, goed was en genoeg vruchten voort zou brengen. Een deel viel echter langs de weg, daar werd het vertrapt of door de vogels opgepikt. Een ander deel viel op de rotsen, maar toen het opgegroeid was verdorde door gebrek aan vocht. Nog een ander deel viel tussen de dorens, die verstikten. Maar er was ook een deel dat in goede aarde viel en dat bracht veel vrucht voort.

Toen de andere zaaier zag hoe slordig er met het zaad omgegaan werd ging hij te rade bij geleerden die de manier waarop het zaad ontkiemde en uiteindelijk tot bloei kwam nauwkeurig bestudeerd hadden. Hij bouwde een prachtige kas om zo het juiste klimaat te kunnen beheersen en vervolgens plante hij zorgvuldig zijn genetisch gemanipuleerde zaadjes die enkel juiste vruchten zouden moeten voortbrengen. Maar door zijn grote bezorgdheid en wantrouwen met betrekking tot het zaad dat de opdrachtgever hem gegeven had, groef hij telkens de zaadjes op om te zien of ze al gestorven waren en op de manier ontkiemden die de geleerden voorgeschreven hadden. Hoewel er hier en daar een zaadje tot bloei kwam, bleef zijn werk grotendeels zonder vrucht omdat de meeste zaadjes nooit konden ontkiemen.

Het hele Evangelie

Echt, het zaad, de boodschap van het Evangelie is goed en het zal doen wat God behaagt, het zal vruchten dragen. De schapen zullen Zijn stem horen, maar laten we dan ook werkelijk Zijn stem laten klinken en Hem niet een handje helpen door onderdelen van de boodschap te verwateren of te vermijden. 

Laten we de boodschap verspreiden die Zijn discipelen verspreidden en de waarheid verkondigen van Gods heilige, rechtvaardige en liefdevolle karakter, onze zondigheid, Christus’ volbrachte werk, onze persoonlijke reactie van bekering en geloof (komen en ontvangen, knielen en drinken), de dringende eeuwigheid die ons niet passief kan laten en levensverandering door de Heilige Geest.

Zeker God is soeverein, ook in het uitdelen van genade, maar de prediking van het Woord en de bekering en het geloof van een zondaar zijn het middel waardoor Hij Zijn doel bereikt. Zoals de soevereine God bidden bepaald heeft om te geven waar om gevraagd wordt.

Alsdan wordt de wil, zijnde nu vernieuwd, niet alleen van God gedreven en bewogen, maar, van God bewogen zijnde, werkt hij ook zelf. Waarom ook terecht gezegd wordt dat de mens, door de genade die hij ontvangen heeft, gelooft en zich bekeert. (DL 3:1)

Zeker, het is God die redt, zoals het God was die de lamme man genas. Maar wel op het bevel, “Sta op!” Zonder op zijn benen te letten of er al een bepaald gevoel opkwam stond hij “terstond” op. Zoals de eerste Christenen het bevel van Petrus meteen met vreugde opvolgden, diezelfde dag nog.

Altijd hetzelfde Evangelie

Zeker soms zal het niets doen bij mensen, omdat de duivel het uit hun hart wegneemt zodat ze niet geloven, maar we veranderen de boodschap niet door het aantrekkelijker te maken door de oproep van afkeer van zonde en sterven aan jezelf te vermijden. 

Soms zal het woord van het Evangelie met vreugde aangenomen worden. En nee, dat ze dit met vreugde aannamen is niet een teken dat ze slechts een oppervlakkig geloof kennen. Want ook de eerste Christenen namen het woord met vreugde aan toen ze het Evangelie horen, dit vreugde volle aannemen wijst er dus zeker niet op dat we slechts met een “tijdgeloof” te maken hebben (Handelingen 2:41). Maar verdrukking, verzoeking, rijkdom en het plezier van de wereld kan er zeker toe leiden dat zij de eens Gods Woord met vreugde aannamen Hem onder druk zullen verwerpen. Deze werkelijkheid mag er echter niet toe leiden dat we het zaad, de boodschap van het Evangelie, zo beperken dat we de oproep tot direct vreugdevol aannemen/ontvangen/geloven en opvolgen van dit betrouwbare Woord, vermijden.

Want hoe dan ook, wanneer we het Evangelie trouw en onveranderd verkondigen, zal het Woord ook gehoord worden, in een goed hart vastgehouden worden en in volharding vruchten voortbrengen. (Lukas 8:4-15).

Zie op Jezus, niet op jezelf

Het is niet aan ons om te ontdekken wat er in de aarde gebeurt, wij weten niet waar de Geest heen waait en waar Hij vandaan komt. Wij zien de gevolgen, de vruchten. Zeker onderzoeken we onszelf om te zien of we in het geloof zijn, om te zien of we vruchten dragen, maar vooral volharden we en houden we het gehoorde Woord vast. We richten ons meer naar boven dan naar binnen. We zien meer op Jezus dan op onszelf. Slechts één blik, zoals de Israëlieten in de woestijn.

We zien op Hem die ons niet zal laten wachten wanneer we ons afkeren van de zonde en voor Hem neerknielen. Hij staat klaar, en Hij smeekt je, “Laat je met God verzoenen! Kom, neem dit levende water voor niets. neem het van Mij aan! Zou je het dan kunnen stelen als Ik het je door Mijn eigen woord aanbied? Denk je dat ik je zal je veroordelen wanneer je van Mij aanneemt wat Ik je belooft heb te geven? Zal Ik je afwijzen als je tot Mij komt, wanneer Ik je vraag te komen? Nee, kom naar Mij, koop wijn en melk. Neig je oor en kom tot Mij en je ziel zal leven (Jesaja 55:3).

Kom, kniel neer bij het kruis, omhels deze gewillige Verlosser, geloof in Hem en werp je in Zijn armen voor je eeuwige redding, laat je zonden daar achter en volg Hem, houdt Hem vast, breng vruchten voort, houd vol tot het einde en ontvang de kroon van het leven (Openbaring 2:10).