Is het een zonden als je zelfmoord gedachten hebt? Eigenlijk weet ik echt antwoord wel, het is ja, omdat je niet mag doodslaan, maar wat als je zo wanhopig bent en echt niet meer weet wat je moet en dit de beste oplossing is wat dan?
Is het een zonden als je zelfmoord gedachten hebt? Eigenlijk weet ik echt antwoord wel, het is ja, omdat je niet mag doodslaan, maar wat als je zo wanhopig bent en echt niet meer weet wat je moet en dit de beste oplossing is wat dan?
Wanneer dit voor jou dichtbij komt en zelf deze gedachten hebt, praat daar dan over met een broeder en zuster, vraag of iemand met je wil bidden en je voor de Heere neer wil leggen.
We leven in een gebroken wereld. De zonde maakt het leven bitter. Verdriet, pijn en eenzaamheid die het gevolg zijn zonden die wij doen of van zonden die tegen ons begaan zijn, kunnen ons zo wanhopig maken.
We kunnen hier in deze gevallen wereld ook niets anders verwachten. Zonder God, de Bron van het leven kunnen we niets anders verwachten dan de dood en alle pijn en verdriet die daarop volgt.
Jezus daalde af
Juist daarom zond God Zijn Zoon, om ons uit deze puinhoop te redden, om leven te geven en overvloed (Johannes 10:10). Hij wilde afdalen in de grootste wanhoop, Hij wilde al je verdriet en leed dragen, Hij wilde je ziekten op zich nemen.
“Voorwaar, onze ziekten heeft Híj op Zich genomen, ons leed heeft Hij gedragen. Wíj hielden Hem echter voor een geplaagde, door God geslagen en verdrukt.Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden verbrijzeld. De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen.” (Jesaja 53:4)
Echt er is genezing, zeker geestelijk. Er is hoop, er is vrede te verkrijgen bij God. Want zo lief had Hij jou dat Hij zichzelf wilde geven, Zijn heerlijkheid achter wilde laten om naast je te komen staan, om te proeven wat jij nu voelt en je uit deze greep van duisternis te bevrijden.
Jezus wil je herstellen
Hij was daar, toen Hij, naast je zonden, al je leed en pijn droeg “zeer bedroefd, tot de dood toe” (Markus 14:34). Hij kent je nood en Hij lijdt met je mee terwijl Hij voor je bidt (Hebreeën 4:15). Zijn discipelen vielen in slaap toen Hij vroeg om te waken toen Hij zo bedroeft was, ook mensen zullen je teleurstellen, zoals je juist zo goed weet, maar Jezus waakt, en valt nooit in slaap.
Hij wil je hier op aarde een leven geven waarin Zijn kracht volbracht wordt, hoe zwak je jezelf nu ook voelt. Juist in jouw gebroken leven wil Hij Zijn genezende kracht tentoonstellen. Het is nog niet jouw tijd om deze wereld te verlaten. Dat is één ding dat zeker is, want je leven is in Gods hand.
Zeker is het nemen van een leven zonde, of dat nu het leven is van een ongeboren kind, van een oude mevrouw of van jezelf. Onze tijd is in de hand van de Heere. Hij is degene die ons gemaakt heeft met een bedoeling en onze tijd hier op aarde heeft vastgesteld, en vaak is het meeste daarvan moeite en verdriet (Psalm 90:10).
Wij mogen je de ruimte of troost niet bieden dat het beter is om je leven te nemen en willen jou redden van zo’n dood. We willen dat je leeft. Geloof de leugens niet van de tegenstander die gekomen is om “te stelen, te slachten en verloren te laten gaan.” Luister naar Jezus die gekomen is “opdat zij leven hebben en overvloed hebben” (Johannes 10:10). Hij heeft nog een doel met jou in dit leven terwijl je zeker uit mag zien naar de dag waarop je van al de aardse zorgen verlost zult zijn.
Volhouden tot het einde
Ik kan me heel goed voorstellen dat je daarnaar verlangt, ook Paulus had zo veel pijn en verdriet gezien dat hij zei: “Want in deze tent zuchten wij ook, en verlangen wij er vurig naar met onze woning die uit de hemel is, overkleed te worden” (2 Korinthe 5:2).
En weet je hoe hij toch volhield, toch moed ontving? Omdat hij leefde door geloof, in plaats van aanschouwen (2 Korinthe 5:7). Wat je om je heen ziet en hoe je de toekomst voor je ziet is wanhopig. Maar dit is niet de realiteit. De werkelijkheid is dat je een God hebt die echt om je geeft, voor je zorgt en iets in jouw leven aan het vormen is waarvoor je Hem straks zult danken als je naar Hem vlucht. Hij is je uitweg, de weg, de waarheid en het leven!
Wijs op Gods beloften, preek zoals David tegen jezelf: “Wat buigt u zich neer, mijn ziel, en wat bent u onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem weer loven; Hij is de volkomen verlossing van mijn aangezicht en mijn God.” (Psalm 42:12)
Ook voor Paulus leek het niet meer goed te komen, maar toen hij zich richtte op God in plaats van zijn omstandigheden en werd het licht: “Hij heeft ons uit zo’n groot doodsgevaar verlost, en Hij verlost ons nog. Op Hem hebben wij de hoop gevestigd dat Hij ons ook verder verlossen zal, terwijl u ons ook mede te hulp komt door het gebed, opdat door velen dankzegging voor ons gedaan wordt voor de genadegave die door velen tot ons is gekomen” (2 Korinthe 1:10-11).
Hij vertrouwde in de duisternis op de Naam van de Heere (Jesaja 50:10), ook al zag hij niet hoe het opgelost moest worden. De God die was, is en zal zijn had hem eens verlost, verloste Hem en zou Hem ook zeker weer verlossen. Zo zal Hij ook jou weer verlossen. Je zult Hem weer loven! Hou vol!
De HEERE is nabij de gebrokenen van hart, Hij verlost de verbrijzelden van geest. (Psalm 34:19)
Een oproep om te dienen
Maar daarin hebben wij die een mond hebben gekregen om te bidden ook een dringende opdracht. Paulus weet dat deze verlossing komt door gebed. En hij weet dat wanneer er gebeden wordt, ook gedankt zal worden (2 Korinthe 1:11).
Echt, dit is zo hard nodig. De afgelopen weken had ik contact met iemand die in deze nood verkeerde, en het was zo moeilijk om iemand in haar buurt te vinden die eenvoudig met haar op de knieën zou gaan en met haar zou bidden. Dat was het enige dat ze verlangde.
Broeders, zusters, stel jezelf beschikbaar! Ga samen op de knieën, roep het uit tot God. Bid voor elkaar, niet voor jezelf. Bid op je knieën voor de ander alsof je voor jezelf bid. Verspil je leven niet, er is een wereld vol nood waarin wij het licht van Jezus’ liefde moeten schijnen. Er zijn gebroken zielen die geen grote oplossingen nodig hebben, maar gewoon dat je luistert zodat ze kunnen verwerken wat hen gebroken heeft.
Ik wil jullie aanmoedigen om dit artikel te lezen en je aan te laten sporen om je leven voor de Heere neer te leggen zodat Hij je kan gebruiken en om gebroken harten op te zoeken, om net als Jezus af te dalen en naast hen te knielen in dat donkere dal zodat dat dal veranderen zal in een grazige weide vol gras, zodat er verkwikking gevonden wordt in Jezus, het licht van de wereld, de hoop voor de volken.
Wanneer dit voor jou dichtbij komt en zelf deze gedachten hebt, praat daar dan over met een broeder en zuster, vraag of iemand met je wil bidden en je voor de Heere neer wil leggen.
We leven in een gebroken wereld. De zonde maakt het leven bitter. Verdriet, pijn en eenzaamheid die het gevolg zijn zonden die wij doen of van zonden die tegen ons begaan zijn, kunnen ons zo wanhopig maken.
We kunnen hier in deze gevallen wereld ook niets anders verwachten. Zonder God, de Bron van het leven kunnen we niets anders verwachten dan de dood en alle pijn en verdriet die daarop volgt.
Jezus daalde af
Juist daarom zond God Zijn Zoon, om ons uit deze puinhoop te redden, om leven te geven en overvloed (Johannes 10:10). Hij wilde afdalen in de grootste wanhoop, Hij wilde al je verdriet en leed dragen, Hij wilde je ziekten op zich nemen.
“Voorwaar, onze ziekten heeft Híj op Zich genomen, ons leed heeft Hij gedragen. Wíj hielden Hem echter voor een geplaagde, door God geslagen en verdrukt.Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden verbrijzeld. De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen.” (Jesaja 53:4)
Echt er is genezing, zeker geestelijk. Er is hoop, er is vrede te verkrijgen bij God. Want zo lief had Hij jou dat Hij zichzelf wilde geven, Zijn heerlijkheid achter wilde laten om naast je te komen staan, om te proeven wat jij nu voelt en je uit deze greep van duisternis te bevrijden.
Jezus wil je herstellen
Hij was daar, toen Hij, naast je zonden, al je leed en pijn droeg “zeer bedroefd, tot de dood toe” (Markus 14:34). Hij kent je nood en Hij lijdt met je mee terwijl Hij voor je bidt (Hebreeën 4:15). Zijn discipelen vielen in slaap toen Hij vroeg om te waken toen Hij zo bedroeft was, ook mensen zullen je teleurstellen, zoals je juist zo goed weet, maar Jezus waakt, en valt nooit in slaap.
Hij wil je hier op aarde een leven geven waarin Zijn kracht volbracht wordt, hoe zwak je jezelf nu ook voelt. Juist in jouw gebroken leven wil Hij Zijn genezende kracht tentoonstellen. Het is nog niet jouw tijd om deze wereld te verlaten. Dat is één ding dat zeker is, want je leven is in Gods hand.
Zeker is het nemen van een leven zonde, of dat nu het leven is van een ongeboren kind, van een oude mevrouw of van jezelf. Onze tijd is in de hand van de Heere. Hij is degene die ons gemaakt heeft met een bedoeling en onze tijd hier op aarde heeft vastgesteld, en vaak is het meeste daarvan moeite en verdriet (Psalm 90:10).
Wij mogen je de ruimte of troost niet bieden dat het beter is om je leven te nemen en willen jou redden van zo’n dood. We willen dat je leeft. Geloof de leugens niet van de tegenstander die gekomen is om “te stelen, te slachten en verloren te laten gaan.” Luister naar Jezus die gekomen is “opdat zij leven hebben en overvloed hebben” (Johannes 10:10). Hij heeft nog een doel met jou in dit leven terwijl je zeker uit mag zien naar de dag waarop je van al de aardse zorgen verlost zult zijn.
Volhouden tot het einde
Ik kan me heel goed voorstellen dat je daarnaar verlangt, ook Paulus had zo veel pijn en verdriet gezien dat hij zei: “Want in deze tent zuchten wij ook, en verlangen wij er vurig naar met onze woning die uit de hemel is, overkleed te worden” (2 Korinthe 5:2).
En weet je hoe hij toch volhield, toch moed ontving? Omdat hij leefde door geloof, in plaats van aanschouwen (2 Korinthe 5:7). Wat je om je heen ziet en hoe je de toekomst voor je ziet is wanhopig. Maar dit is niet de realiteit. De werkelijkheid is dat je een God hebt die echt om je geeft, voor je zorgt en iets in jouw leven aan het vormen is waarvoor je Hem straks zult danken als je naar Hem vlucht. Hij is je uitweg, de weg, de waarheid en het leven!
Wijs op Gods beloften, preek zoals David tegen jezelf: “Wat buigt u zich neer, mijn ziel, en wat bent u onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem weer loven; Hij is de volkomen verlossing van mijn aangezicht en mijn God.” (Psalm 42:12)
Ook voor Paulus leek het niet meer goed te komen, maar toen hij zich richtte op God in plaats van zijn omstandigheden en werd het licht: “Hij heeft ons uit zo’n groot doodsgevaar verlost, en Hij verlost ons nog. Op Hem hebben wij de hoop gevestigd dat Hij ons ook verder verlossen zal, terwijl u ons ook mede te hulp komt door het gebed, opdat door velen dankzegging voor ons gedaan wordt voor de genadegave die door velen tot ons is gekomen” (2 Korinthe 1:10-11).
Hij vertrouwde in de duisternis op de Naam van de Heere (Jesaja 50:10), ook al zag hij niet hoe het opgelost moest worden. De God die was, is en zal zijn had hem eens verlost, verloste Hem en zou Hem ook zeker weer verlossen. Zo zal Hij ook jou weer verlossen. Je zult Hem weer loven! Hou vol!
De HEERE is nabij de gebrokenen van hart, Hij verlost de verbrijzelden van geest. (Psalm 34:19)
Een oproep om te dienen
Maar daarin hebben wij die een mond hebben gekregen om te bidden ook een dringende opdracht. Paulus weet dat deze verlossing komt door gebed. En hij weet dat wanneer er gebeden wordt, ook gedankt zal worden (2 Korinthe 1:11).
Echt, dit is zo hard nodig. De afgelopen weken had ik contact met iemand die in deze nood verkeerde, en het was zo moeilijk om iemand in haar buurt te vinden die eenvoudig met haar op de knieën zou gaan en met haar zou bidden. Dat was het enige dat ze verlangde.
Broeders, zusters, stel jezelf beschikbaar! Ga samen op de knieën, roep het uit tot God. Bid voor elkaar, niet voor jezelf. Bid op je knieën voor de ander alsof je voor jezelf bid. Verspil je leven niet, er is een wereld vol nood waarin wij het licht van Jezus’ liefde moeten schijnen. Er zijn gebroken zielen die geen grote oplossingen nodig hebben, maar gewoon dat je luistert zodat ze kunnen verwerken wat hen gebroken heeft.
Ik wil jullie aanmoedigen om dit artikel te lezen en je aan te laten sporen om je leven voor de Heere neer te leggen zodat Hij je kan gebruiken en om gebroken harten op te zoeken, om net als Jezus af te dalen en naast hen te knielen in dat donkere dal zodat dat dal veranderen zal in een grazige weide vol gras, zodat er verkwikking gevonden wordt in Jezus, het licht van de wereld, de hoop voor de volken.
Dit artikel is voortgekomen uit gesprekken in de MijnGeloofsvraag Whatsapp-groep waar we iedere werkdag samen een ingezonden vraag van deelnemers behandelen. Klik hier om deel te nemen →
