Met een bisschop besprak William Tyndale de beschikbaarheid van Gods Woord in de taal van de gewone mensen. De bisschop beweerde boos, “Beter zonder Gods wetten dan zonder de wetten van de Paus.” Daarop reageerde William Tyndale vol vuur, “Ik verzet mij tegen de Paus en al zijn wetten; Als God mijn leven spaart en me nog vele jaren geeft, zal ik er voor zorgen dat zelfs de jongen achter de ploeg meer van Gods Woord kent dan u.”
Met een bisschop besprak William Tyndale de beschikbaarheid van Gods Woord in de taal van de gewone mensen. De bisschop beweerde boos, “Beter zonder Gods wetten dan zonder de wetten van de Paus.” Daarop reageerde William Tyndale vol vuur, “Ik verzet mij tegen de Paus en al zijn wetten; Als God mijn leven spaart en me nog vele jaren geeft, zal ik er voor zorgen dat zelfs de jongen achter de ploeg meer van Gods Woord kent dan u.”
God meer gehoorzaam dan mensen
Vanaf dat moment stond Tyndale, met zijn verlangen om de Bijbel te vertalen en toegankelijk te maken voor de gewone mensen, lijnrecht tegenover de Rooms Katholieke kerk. Hij vluchtte naar Duitsland om zijn werk te hervatten en het Woord van God te vertalen in de taal van de gewone mensen.
Tyndale’s hart was gebroken voor het Engelse volk. Hij besefte de geestelijke duisternis waarin ze verkeerden. Dit had allemaal te maken met het Woord van God wat niet begrepen kon worden door de gewone mensen.
Dit vuur om de Bijbel toegankelijk te maken brandde in Tyndale’s hart. En in die tijd kwam er veel geestelijke en fysieke tegenstand tegen het vertalen van de Bijbel. Priesters namen zijn Bijbels in beslag om ze te verbranden. Maar hoe heviger de Rooms Katholieke kerk hem bestreed, hoe meer ijver God hem gaf. Zo bleef hij het werk voortzetten.
Uiteindelijk dacht hij een manuscript af te hebben en daarom zocht hij hulp van geleerden die hij kende en vertrouwde, in de hoop dat zij hem konden helpen. Tyndale was zo bezorgd over de grammaticale nauwkeurigheid van zijn vertaling dat hij eens zei, “Ik vraag God het voor mij op te nemen op de dag dat ik voor Christus sta, dat ik nooit een lettergreep tegen mijn geweten in heb veranderd.”
Zijn tegenstanders waren woedend dat hij het zelfs maar in zijn hoofd haalde dat iedereen een eigen Bijbel zou kunnen hebben. Ze waren zo gefrustreerd door Tyndale dat ze officieel aankondigden dat zijn vertaling verboden moest worden.
Tot de dood
Achttien maanden later werd hij buiten Brussel opgepakt en door de Rooms Katholieke kerk werd hij beschuldigd van ketterij voor het vertalen van Gods Woord in de taal van de gewone mensen.
Maar het verlangen van Tyndale om Gods Woord te vertalen bleef ook binnen de muren van zijn cel. In die tijd luisterden de mensen aan de muren van zijn cel naar wat hij te zeggen had. Zelfs de bewaker kwam tot geloof.
William Tyndale weigerde zich terug te trekken onder de druk van de Rooms Katholieke kerk. Het is bekend dat Tyndale, vlak voordat hij verbrand zou worden op de brandstapel, uitriep, “Heere, open de ogen van de koning van Engeland.” Op dat moment, 6 oktober 1536, werd hij gewurgd en verbrand.
Laten we mannen en vrouwen met overtuiging zijn. Laten we Gods Woord in onze taal niet als vanzelfsprekend nemen en ook vandaag moedig standhouden tegen de weerstand die opkomt tegen het bekend maken van de waarheid.
Laat deze woorden van Tyndale je aansporen, “Christus is met ons tot het einde van de wereld, laat deze kleine kudde daarom moedig zijn.”
God meer gehoorzaam dan mensen
Vanaf dat moment stond Tyndale, met zijn verlangen om de Bijbel te vertalen en toegankelijk te maken voor de gewone mensen, lijnrecht tegenover de Rooms Katholieke kerk. Hij vluchtte naar Duitsland om zijn werk te hervatten en het Woord van God te vertalen in de taal van de gewone mensen.
Tyndale’s hart was gebroken voor het Engelse volk. Hij besefte de geestelijke duisternis waarin ze verkeerden. Dit had allemaal te maken met het Woord van God wat niet begrepen kon worden door de gewone mensen.
Dit vuur om de Bijbel toegankelijk te maken brandde in Tyndale’s hart. En in die tijd kwam er veel geestelijke en fysieke tegenstand tegen het vertalen van de Bijbel. Priesters namen zijn Bijbels in beslag om ze te verbranden. Maar hoe heviger de Rooms Katholieke kerk hem bestreed, hoe meer ijver God hem gaf. Zo bleef hij het werk voortzetten.
Uiteindelijk dacht hij een manuscript af te hebben en daarom zocht hij hulp van geleerden die hij kende en vertrouwde, in de hoop dat zij hem konden helpen. Tyndale was zo bezorgd over de grammaticale nauwkeurigheid van zijn vertaling dat hij eens zei, “Ik vraag God het voor mij op te nemen op de dag dat ik voor Christus sta, dat ik nooit een lettergreep tegen mijn geweten in heb veranderd.”
Zijn tegenstanders waren woedend dat hij het zelfs maar in zijn hoofd haalde dat iedereen een eigen Bijbel zou kunnen hebben. Ze waren zo gefrustreerd door Tyndale dat ze officieel aankondigden dat zijn vertaling verboden moest worden.
Tot de dood
Achttien maanden later werd hij buiten Brussel opgepakt en door de Rooms Katholieke kerk werd hij beschuldigd van ketterij voor het vertalen van Gods Woord in de taal van de gewone mensen.
Maar het verlangen van Tyndale om Gods Woord te vertalen bleef ook binnen de muren van zijn cel. In die tijd luisterden de mensen aan de muren van zijn cel naar wat hij te zeggen had. Zelfs de bewaker kwam tot geloof.
William Tyndale weigerde zich terug te trekken onder de druk van de Rooms Katholieke kerk. Het is bekend dat Tyndale, vlak voordat hij verbrand zou worden op de brandstapel, uitriep, “Heere, open de ogen van de koning van Engeland.” Op dat moment, 6 oktober 1536, werd hij gewurgd en verbrand.
Laten we mannen en vrouwen met overtuiging zijn. Laten we Gods Woord in onze taal niet als vanzelfsprekend nemen en ook vandaag moedig standhouden tegen de weerstand die opkomt tegen het bekend maken van de waarheid.
Laat deze woorden van Tyndale je aansporen, “Christus is met ons tot het einde van de wereld, laat deze kleine kudde daarom moedig zijn.”
© Crown Christian Heritage Trust Bron: cchtrust.org.uk
