Hebben wij als christenen nu nog de opdracht om te vasten?

Hebben wij als christenen nu nog de opdracht om te vasten?


Hoewel vasten voor veel Christenen onbekend is, spreekt de Bijbel over vasten als iets wat vanzelfsprekend is, ook voor Jezus’ volgelingen.

Zeker, allereerst vasten we van zonde, een eeuwig vasten! De Heere heeft liever een heilig en oprecht leven dan ons vasten van voedsel (Jesaja 58).

Maar wanneer we Gods Woord lezen zien we dat er naast vasten van slaap om tijd door te brengen in gebed (Daniël 6:19) vooral gevast wordt van eten en drinken.

Het vasten legt bloot wat er in ons hart leeft, wat ons hart werkelijk verlangd. Wanneer we een maaltijd overslaan, of meerdere maaltijden, om tijd met God door te brengen, zullen we sterker ervaren wat ons nog frustreert, wat ons nog ongeduldig maakt en gebonden houdt.

Zeker is het goed, en zo nodig, dat we af en toe vasten van onze “verslavingen” aan bijvoorbeeld de sociale media. Maar wanneer we vasten van eten en drinken, zeggen we tegen God: “Het beste en het belangrijkste wat wij nodig hebben om te leven, het goede wat U hebt gegeven, wil ik opzij zetten om van U te ontvangen wat ik nu verlang. Ik heb U liever dan mijn eerste levensbehoeften, liever Uw nabijheid, Uw leiding, Uw raad, Uw hulp, Uw kracht. U bent mijn eerste levensbehoefte, mijn dagelijks Brood, mijn Bron van levend water.”

We hebben het allemaal wel eens gehoord dat we in de nood terecht moeten komen. Vasten is het genademiddel van God om in de nood terecht te komen. Vasten is de megafoon van ons verlangen.

Vast daarom, van zonde, zeker! Van je verslavingen, ja! Maar ook van eten en drinken. Begin door een maaltijd over te slaan en die tijd door te brengen in gebed en aanbidding. De Heere zal je verzadigen op manieren waarop voedsel dat nooit zou kunnen! Hij zal antwoord geven op je vragen, je verlangens vervullen, je vreugde aanwakkeren en doen genieten van grotere vrijheid dan ooit te voren.

Lees hier vier heerlijke redenen van John Piper om te vasten.

Hoewel vasten voor veel Christenen onbekend is, spreekt de Bijbel over vasten als iets wat vanzelfsprekend is, ook voor Jezus’ volgelingen.

Zeker, allereerst vasten we van zonde, een eeuwig vasten! De Heere heeft liever een heilig en oprecht leven dan ons vasten van voedsel (Jesaja 58).

Maar wanneer we Gods Woord lezen zien we dat er naast vasten van slaap om tijd door te brengen in gebed (Daniël 6:19) vooral gevast wordt van eten en drinken.

Het vasten legt bloot wat er in ons hart leeft, wat ons hart werkelijk verlangd. Wanneer we een maaltijd overslaan, of meerdere maaltijden, om tijd met God door te brengen, zullen we sterker ervaren wat ons nog frustreert, wat ons nog ongeduldig maakt en gebonden houdt.

Zeker is het goed, en zo nodig, dat we af en toe vasten van onze “verslavingen” aan bijvoorbeeld de sociale media. Maar wanneer we vasten van eten en drinken, zeggen we tegen God: “Het beste en het belangrijkste wat wij nodig hebben om te leven, het goede wat U hebt gegeven, wil ik opzij zetten om van U te ontvangen wat ik nu verlang. Ik heb U liever dan mijn eerste levensbehoeften, liever Uw nabijheid, Uw leiding, Uw raad, Uw hulp, Uw kracht. U bent mijn eerste levensbehoefte, mijn dagelijks Brood, mijn Bron van levend water.”

We hebben het allemaal wel eens gehoord dat we in de nood terecht moeten komen. Vasten is het genademiddel van God om in de nood terecht te komen. Vasten is de megafoon van ons verlangen.

Vast daarom, van zonde, zeker! Van je verslavingen, ja! Maar ook van eten en drinken. Begin door een maaltijd over te slaan en die tijd door te brengen in gebed en aanbidding. De Heere zal je verzadigen op manieren waarop voedsel dat nooit zou kunnen! Hij zal antwoord geven op je vragen, je verlangens vervullen, je vreugde aanwakkeren en doen genieten van grotere vrijheid dan ooit te voren.

Lees hier vier heerlijke redenen van John Piper om te vasten.

Dit artikel is voortgekomen uit gesprekken in de MijnGeloofsvraag Whatsapp-groep waar we iedere werkdag samen een ingezonden vraag van deelnemers behandelen. Klik hier om deel te nemen →