Op zoek naar een nieuw begin na een zware reis
Het transcript is op dit moment nog niet beschikbaar.
Toen 280.000 asielzoekers in 2014 Europa binnenkwamen via Spanje, Italië, Griekenland en Bulgarije, was het alsof er een alarm afging. De meesten kwamen uit Islamitische landen en hoopten zich te vestigen in Engeland, Duitsland, Frankrijk en Scandinavië vanwege de banen, persoonlijke contacten en de zorgstelsels.
In 2015 was het aantal asielzoekers gestegen tot 1.325.000. Sinds 2014 zijn er elk jaar meer dan 3000 mensen gestorven tijdens het oversteken van de Middellandse zee.
De meeste asielzoekers in Europa zijn vluchtelingen uit conflictgebieden in Syrië (meer dan een miljoen), Afghanistan (300.000), Yemen, Eritrea, Soedan en Zuid-Soedan, Irak en Noord-Nigeria. Anderen komen uit stabiele landen en zoeken een betere manier van leven.
Ze moeten een gevaarlijke reis maken, ze worden bedreigt beroving, ziekte, honger en meedogenloze smokkelaars. Ze riskeren alles voor een vluchtelingenstatus in Europa. Er lijkt geen einde te komen aan de gestage stroom van wanhopige migranten die “Fort Europa” proberen binnen te komen.
Halverwege zijn opleiding tot verpleegkundige, werd Hassan opgeroepen voor vijf jaar militaire dienst in het Eritrese leger. Hij wist dat dit zijn studie zou ruïneren.
Samen met zijn tweelingbroer vluchtte hij uit de hoofdstad, Asmara, en liepen zo’n 800 kilometer landinwaarts naar Khartoum, Sudan. Nadat ze vier maanden in een UN-vluchtelingenkamp hadden geleefd, verstopten ze zich in een vrachtwagenkaravaan die 3500 kilometer van Sudan, door Egypte naar Benghazi in Libië ging.
Acht maanden zware arbeid in de haven voorzag hen in genoeg geld om aan valse papieren te komen een boottocht van 800 dollar te regelen naar Italië. Met 45 volwassenen zaten ze in een rubberboot en de nachtelijke reis was verraderlijk. De meeste mensen werden zeeziek. Uiteindelijk spoelde hun rubberboot aan op het strand van Sicilië en vanaf daar slaagden ze er op de een of andere manier in om naar Denemarken te reizen. Daar vroegen ze een vluchtelingen status aan en uiteindelijk hopen ze om hun vrienden in Engeland weer te ontmoeten.
Zendelingen doen vrijwilligerswerk in vluchtelingenkampen, trainen gemeenteleden voor het werk onder vluchtelingen en pleiten voor vluchtelingen die asiel zoeken. Sommige gemeenten verwelkomen en zorgen voor huisvesting voor vluchtelingen. Anderen omarmen bekeerlingen als nieuwe gemeenteleden. Honderden Islamitische vluchtelingen komen tot geloof in Europa.
Maar toch reageren Islamitische vluchtelingen vooral voorzichtig op de Christelijke naastenliefde. Zelfs in vluchtelingenkampen voeren imams vaak de druk op om Moslim te blijven. Wanneer iemand op het Evangelie reageert volgt er vervolging.
Sommige vrome Moslims — zelfs als ze moesten vluchten voor oorlog, verlies en werkeloosheid — voelen zich door God geroepen om de Islam naar Europa te brengen. Deze Moslims hebben vaak grote gezinnen, proberen in een buurt te wonen waar veel andere Moslims zijn, behouden de traditioneel Islamitsiche taal en gebruiken en zoeken werk waarin ze de Islam kunnen promoten. Ook zijn er Islamitische vluchtelingen die zich aansluiten bij agressieve minderheden die anderen voor de Islam willen winnen.
Christenen leren te onderscheiden, vol te houden, hen te dienen in hun gebrokenheid, discipelen te maken, en te bidden dat het stroompje van bekeerlingen een vloed zal worden.
- Bid dat menigten zicht tot Jezus keren als hun toevlucht en hoop in de grootste nood.
- Bid voor medelijdende Christenen die Christus’ liefde trouw uitleven en verkondigen.
- Bid voor visie, mogelijkheden en moed om het Goede Nieuws met anderen te delen in hun thuisland.
Overgenomen van Prayercast
Overgenomen van Prayercast
