Stel het niet uit

Met al je opstandigheid zul je uiteindelijk gaan waar je oorspronkelijk heen gezonden werd. Je had net zo goed direct kunnen gaan. Je zult dan met betere genade gaan, je zult gaan in de aangename aanwezigheid van de Meester. Je zult gaan, op de ene of op de andere manier. Veel mensen hebben gezien dat dit waar is. Ze hebben geworsteld met hun plicht en misschien zijn ze er jaren voor weggevlucht. Misschien vonden ze ellendige verontschuldigingen voor hun geweten, maar ze bloeiden nooit in het bedrijfsleven en in de wereld kregen ze het niet voor elkaar, tegenslag op tegenslag.

Uiteindelijk moesten ze terug naar de plaats waar ze twintig jaar geleden waren. Daar vervulden ze de plicht die ze zo lang probeerden te vermijden. Die plicht was een een zware last voor hen totdat ze zich ervan ontdeden door toe te geven aan haar eisen. Nee, lieve broeder, speel niet de Jona want daar moet je de prijs voor betalen. Als je je plicht kent, doe die dan.

Misschien spreek ik jou aan. Je moet de banden van veel innige verbindingen verbreken. Doe het. Om Christus’ wil. Je moet het kamp uit en het zware kruis en Christus’ schande buiten het kamp dragen. Je kunt het net zo goed nu doen, want je moet het toch een keer doen. “Maar,” zegt iemand, “mijn werk dan? Waar moet ik dan van leven? Ik weet dat het geen goed werk is maar ik wil het nog niet opgeven.” Je moet het opgeven, vroeger of later. Je kunt het net zo goed nu doen voordat je net als Jona voor je verstand moet betalen. Onthoud dit “De vreze des HEEREN is het beginsel van wijsheid, allen die ernaar handelen, hebben een goed inzicht” (Psalm 111:10).