Zo woonde Israël in het land Egypte, in de landstreek Gosen. Daar verwierven zij bezit. Zij waren vruchtbaar en werden zeer talrijk. (Genesis 47:27)


Zo woonde Israël in het land Egypte, in de landstreek Gosen. Daar verwierven zij bezit. Zij waren vruchtbaar en werden zeer talrijk. (Genesis 47:27)


Dit vers in 47 is de vervulling, voor een deel, van Gods belofte in hoofdstuk 46. God zei tegen Jakob dat Hij bij hem zou zijn, dat Hij met hem mee zou gaan naar Egypte en dat Hij hem daar zou zegenen. En hier gebeurt dat. Ik wil je hier op wijzen omdat we zo vaak vergeten om stil te staan bij Gods zorg. Gister hadden we het over hoofdstuk 46, over het onbekende en dat we niet bang hoeven te zijn omdat God voor ons zal zorgen, maar als Hij dan heeft voorzien, vergeten we daar zo vaak bij stil te staan.

Dit patroon zie ik in mijn eigen leven. Ik maak mij ergens zorgen om, ik vraag me af hoe dit af zal lopen of ik kom in bepaalde omstandigheden terecht, en God voorziet. Maar als God dan zo gezorgd heeft begin ik als snel weer na te denken en mij zorgen te maken, “Oké, maar wat zal er straks gebeuren?” Ik sta er dan niet bij stil om God te danken voor de manier waarop Hij voorzien heeft. Als we niet oppassen kunnen we door blijven leven van zorg naar zorg. We kunnen ons zorgen maken om iets, maar als God dan voorziet beginnen we ons al weer zorgen te maken over iets anders. Alsof we niet doorhebben dat God trouw voorzien heeft en dan ook trouw zal zijn om weer te voorzien. We hoeven ons geen zorgen te maken! We hoeven niet bang te zijn.

Ik wil je vandaag aanmoedigen. Dit vers zette mij hiertoe aan, en ik wil je aanmoedigen om ook stil te staan en God te danken voor Zijn trouw in jouw leven. Denk na over de dingen die onbekend waren in je leven, een jaar of een maand geleden, of wanneer dan ook. Je hebt eens Zijn trouw op een bepaalde manier gezien. Sta daar even bij stil en dank Hem daarvoor. En laat die bewezen trouw je dan aanzetten om op Hem te vertrouwen voor de volgende moeilijkheid die voor je ligt. Doe dat, ga niet zomaar door zonder Hem te danken zodat je je zorgen gaat maken over de volgende moeilijkheid. We missen vertrouwen op God voor de komende moeilijkheden als we Hem niet danken voor de uitkomst die Hij in eerdere moeilijkheden gegeven heeft.

Dit vers in 47 is de vervulling, voor een deel, van Gods belofte in hoofdstuk 46. God zei tegen Jakob dat Hij bij hem zou zijn, dat Hij met hem mee zou gaan naar Egypte en dat Hij hem daar zou zegenen. En hier gebeurt dat. Ik wil je hier op wijzen omdat we zo vaak vergeten om stil te staan bij Gods zorg. Gister hadden we het over hoofdstuk 46, over het onbekende en dat we niet bang hoeven te zijn omdat God voor ons zal zorgen, maar als Hij dan heeft voorzien, vergeten we daar zo vaak bij stil te staan.

Dit patroon zie ik in mijn eigen leven. Ik maak mij ergens zorgen om, ik vraag me af hoe dit af zal lopen of ik kom in bepaalde omstandigheden terecht, en God voorziet. Maar als God dan zo gezorgd heeft begin ik als snel weer na te denken en mij zorgen te maken, “Oké, maar wat zal er straks gebeuren?” Ik sta er dan niet bij stil om God te danken voor de manier waarop Hij voorzien heeft. Als we niet oppassen kunnen we door blijven leven van zorg naar zorg. We kunnen ons zorgen maken om iets, maar als God dan voorziet beginnen we ons al weer zorgen te maken over iets anders. Alsof we niet doorhebben dat God trouw voorzien heeft en dan ook trouw zal zijn om weer te voorzien. We hoeven ons geen zorgen te maken! We hoeven niet bang te zijn.

Ik wil je vandaag aanmoedigen. Dit vers zette mij hiertoe aan, en ik wil je aanmoedigen om ook stil te staan en God te danken voor Zijn trouw in jouw leven. Denk na over de dingen die onbekend waren in je leven, een jaar of een maand geleden, of wanneer dan ook. Je hebt eens Zijn trouw op een bepaalde manier gezien. Sta daar even bij stil en dank Hem daarvoor. En laat die bewezen trouw je dan aanzetten om op Hem te vertrouwen voor de volgende moeilijkheid die voor je ligt. Doe dat, ga niet zomaar door zonder Hem te danken zodat je je zorgen gaat maken over de volgende moeilijkheid. We missen vertrouwen op God voor de komende moeilijkheden als we Hem niet danken voor de uitkomst die Hij in eerdere moeilijkheden gegeven heeft.

O God, we danken U. Dank U wel, dank U wel, dank U wel voor Uw trouw. Ik denk aan mijn eigen leven, een paar jaar geleden riep U mij om een grote stap te zetten en er was zoveel onbekend, maar U was trouw en U hebt op zoveel verschillende manieren voorzien, boven mijn verwachtingen. En nu ik nadenk, o God, over andere dingen die onbekend voor mij zijn in de toekomst, wil ik U prijzen voor de zekerheid dat U Uzelf trouw zult bewijzen, zoals U Uzelf trouw bewezen hebt.

Ik wil je aanmoedigen, als je dit meebidt, denk na over je leven, wat was er eerst onbekend, misschien lang geleden, of nog maar kort geleden, waarin God zichzelf genadig heeft getoond om te voorzien en uitkomst te geven? En als je dan nadenkt over je toekomst, laat die bewezen trouw dan in je opwellen met vertrouwen op God voor wat er voor je ligt.

God, U bent inderdaad betrouwbaar. Help ons om te leven in dankbaarheid. Help ons om stil te staan bij Uw zorg, op zoveel verschillende manieren, en U daarvoor te danken. En laat deze dankbaarheid ons vertrouwen op U versterken voor de toekomst. God, vergeef ons dat we ons steeds weer zorgen maken, er is geen reden voor zorgen als ons leven in Uw handen ligt. U hebt Uzelf tegenover ons nooit onbekwaam of onbetrouwbaar bewezen. We prijzen U en we vertrouwen op U vandaag. Als we terug kijken en als we vooruit kijken, prijzen we U voor Uw trouw.

We bidden dit in Jezus’ naam. Amen. 

Overgenomen van Radical.net


O God, we danken U. Dank U wel, dank U wel, dank U wel voor Uw trouw. Ik denk aan mijn eigen leven, een paar jaar geleden riep U mij om een grote stap te zetten en er was zoveel onbekend, maar U was trouw en U hebt op zoveel verschillende manieren voorzien, boven mijn verwachtingen. En nu ik nadenk, o God, over andere dingen die onbekend voor mij zijn in de toekomst, wil ik U prijzen voor de zekerheid dat U Uzelf trouw zult bewijzen, zoals U Uzelf trouw bewezen hebt.

Ik wil je aanmoedigen, als je dit meebidt, denk na over je leven, wat was er eerst onbekend, misschien lang geleden, of nog maar kort geleden, waarin God zichzelf genadig heeft getoond om te voorzien en uitkomst te geven? En als je dan nadenkt over je toekomst, laat die bewezen trouw dan in je opwellen met vertrouwen op God voor wat er voor je ligt.

God, U bent inderdaad betrouwbaar. Help ons om te leven in dankbaarheid. Help ons om stil te staan bij Uw zorg, op zoveel verschillende manieren, en U daarvoor te danken. En laat deze dankbaarheid ons vertrouwen op U versterken voor de toekomst. God, vergeef ons dat we ons steeds weer zorgen maken, er is geen reden voor zorgen als ons leven in Uw handen ligt. U hebt Uzelf tegenover ons nooit onbekwaam of onbetrouwbaar bewezen. We prijzen U en we vertrouwen op U vandaag. Als we terug kijken en als we vooruit kijken, prijzen we U voor Uw trouw.

We bidden dit in Jezus’ naam. Amen. 

Overgenomen van Radical.net