De HEERE vernietigt de raad van de heidenvolken, Hij verbreekt de gedachten van de volken. Maar de raad van de HEERE bestaat voor eeuwig, de gedachten van Zijn hart bestaan van generatie op generatie. (Psalm 33:10-11)


De HEERE vernietigt de raad van de heidenvolken, Hij verbreekt de gedachten van de volken. Maar de raad van de HEERE bestaat voor eeuwig, de gedachten van Zijn hart bestaan van generatie op generatie. (Psalm 33:10-11)


“Onze God is immers in de hemel, Hij doet al wat Hem behaagt” (Psalm 115:3). Deze tekst impliceert dat God het recht en de kracht heeft om alles te doen wat Hem gelukkig maakt. Dat is wat het betekent als we zeggen dat God soeverein is.

Denk er even over na: Als God soeverein is en kan doen wat Hij wil, dan kan geen van Zijn doelen mislukken. “De HEERE vernietigt de raad van de heidenvolken, Hij verbreekt de gedachten van de volken. Maar de raad van de HEERE bestaat voor eeuwig, de gedachten van Zijn hart bestaan van generatie op generatie” (Psalm 33:10-11).

En als geen van Zijn doelen kunnen mislukken, dan moet Hij de gelukkigste zijn.

Dit oneindige en Goddelijke geluk is de fontein waarvan de Christen (Hedonist) drinkt en waarvan hij meer verlangt.

Kun je je voorstellen hoe het zou zijn als de God die de wereld regeerde niet gelukkig was? Wat als God mopperde, klaagde en depressief was als één of andere boeman in de lucht. Wat als God gefrustreerd, moedeloos, somber, ontevreden en neerslachtig was?

Konden we dan met David zeggen: “O God, U bent mijn God! U zoek ik vroeg in de morgen; mijn ziel dorst naar U, mijn lichaam verlangt naar U in een land, dor en dorstig, zonder water” (Psalm 63:2)? Ik denk het niet.

We zouden allemaal met God omgaan als kleine kinderen die een gefrustreerde, sombere en ontevreden vader hebben. Ze kunnen niet van hem genieten. Ze kunnen alleen proberen hem niet te storen, of ze proberen voor hem te werken om een kleine gunst te verdienen. Maar het doel van de Christelijke Hedonist is om gelukkig te zijn in God, om verheugd te zijn in God en om van Zijn gemeenschap en gunst te genieten en die te koesteren.

“Onze God is immers in de hemel, Hij doet al wat Hem behaagt” (Psalm 115:3). Deze tekst impliceert dat God het recht en de kracht heeft om alles te doen wat Hem gelukkig maakt. Dat is wat het betekent als we zeggen dat God soeverein is.

Denk er even over na: Als God soeverein is en kan doen wat Hij wil, dan kan geen van Zijn doelen mislukken. “De HEERE vernietigt de raad van de heidenvolken, Hij verbreekt de gedachten van de volken. Maar de raad van de HEERE bestaat voor eeuwig, de gedachten van Zijn hart bestaan van generatie op generatie” (Psalm 33:10-11).

En als geen van Zijn doelen kunnen mislukken, dan moet Hij de gelukkigste zijn.

Dit oneindige en Goddelijke geluk is de fontein waarvan de Christen (Hedonist) drinkt en waarvan hij meer verlangt.

Kun je je voorstellen hoe het zou zijn als de God die de wereld regeerde niet gelukkig was? Wat als God mopperde, klaagde en depressief was als één of andere boeman in de lucht. Wat als God gefrustreerd, moedeloos, somber, ontevreden en neerslachtig was?

Konden we dan met David zeggen: “O God, U bent mijn God! U zoek ik vroeg in de morgen; mijn ziel dorst naar U, mijn lichaam verlangt naar U in een land, dor en dorstig, zonder water” (Psalm 63:2)? Ik denk het niet.

We zouden allemaal met God omgaan als kleine kinderen die een gefrustreerde, sombere en ontevreden vader hebben. Ze kunnen niet van hem genieten. Ze kunnen alleen proberen hem niet te storen, of ze proberen voor hem te werken om een kleine gunst te verdienen. Maar het doel van de Christelijke Hedonist is om gelukkig te zijn in God, om verheugd te zijn in God en om van Zijn gemeenschap en gunst te genieten en die te koesteren.

Beschikbaar gesteld door DesiringGod.org


Beschikbaar gesteld door DesiringGod.org