Belijden met de mond

De jonge Jozef verliest zijn mantel aan zijn wellustige meesteres, zijn antwoord is, “Hoe kan ik dit grote kwaad begaan en zondigen tegen God?” De vrouw zal geantwoord hebben, “God? Ken ik die? Jehova? Wie is Hij?” Hij beleed moedig en duidelijk zijn trouw aan Jehova, dat was zijn reden om niet te zondigen.

Het geval van Nehemia is hetzelfde. Toen ze hem uitnodigden om te schuilen in de tempel zei hij, “Zou iemand zoals ik vluchten?” Hij beleed zijn vertrouwen in God, dat was zijn reden om geen moment oneervol te handelen. Dit, Christen, is het belijden met de mond.

Je staat op punt een vuil trucje uit te halen op je werk, het is zo gewoon geworden dat niemand meer denkt dat het kwaad kan. Wees nu een man en zeg, “Ik verhonger liever dan dat ik leef van beroving, ook al wordt het door de helft van de maatschappij geaccepteerd.” Dit is je kans, jongen!

Het is zondagmorgen, je wordt aan je mouw getrokken om met anderen heilige uren te verspillen. Nu kun je zeggen, “Nee,” en geef hen de reden, “dat kan ik niet doen, ik ben Christen.”

Of je komt van het platteland en je vriend nodigt je uit om naar een plek vol schande te komen, gewoon om je te laten zien wat leven is. Vertel hem dat hij niet weet hoe hij je over moet halen, je bent een Christen.

Soms heb ik liever de bevestiging van het geloof in Jezus in verleiding dan een andere vorm van belijden want dan is het zeker niet hypocriet.

Zorg ervoor, broeders, dat je je Heere altijd erkent in verleiding.