Een aantal jaren geleden ben ik tot geloof gekomen en sindsdien wil ik Hem volgen in gehoorzaamheid. Ik wil een heilig leven leiden tot eer van Hem. In de praktijk ziet dat er voor mij uit, als streven naar perfectie… Door te doen wat hij zegt, in het dagelijks leven eerlijk te zijn, zachtmoedig, het beste voor anderen te doen en ook dat doe ik door gebed, maar al een hele tijd heb ik het gevoel alsof dat streven naar perfectie, mij verstikt…en dat brengt twijfels in mij naar boven. Als dit mij verstikt, hoe kan dat en het geloof moet toch juist bevrijdend voelen. Het moet vanzelf gaan… Maar God heeft in de Bijbel ons ook opdrachten gegeven, leefregels, als het vanzelf gaat, waar krijgen we dan in het Nieuwe Testament nog adviezen en regels hoe we moeten leven? Daarom is mijn vraag: herkennen jullie dat en hoe zien jullie dit? Hoe zien jullie de combinatie tussen leven naar Zijn wil en gehoorzaamheid (wat vanzelf hoort te gaan, maar wat qua adviezen/regels ook in de Bijbel staat) en leven in vrijheid.”
Een aantal jaren geleden ben ik tot geloof gekomen en sindsdien wil ik Hem volgen in gehoorzaamheid. Ik wil een heilig leven leiden tot eer van Hem. In de praktijk ziet dat er voor mij uit, als streven naar perfectie… Door te doen wat hij zegt, in het dagelijks leven eerlijk te zijn, zachtmoedig, het beste voor anderen te doen en ook dat doe ik door gebed, maar al een hele tijd heb ik het gevoel alsof dat streven naar perfectie, mij verstikt…en dat brengt twijfels in mij naar boven. Als dit mij verstikt, hoe kan dat en het geloof moet toch juist bevrijdend voelen. Het moet vanzelf gaan… Maar God heeft in de Bijbel ons ook opdrachten gegeven, leefregels, als het vanzelf gaat, waar krijgen we dan in het Nieuwe Testament nog adviezen en regels hoe we moeten leven? Daarom is mijn vraag: herkennen jullie dat en hoe zien jullie dit? Hoe zien jullie de combinatie tussen leven naar Zijn wil en gehoorzaamheid (wat vanzelf hoort te gaan, maar wat qua adviezen/regels ook in de Bijbel staat) en leven in vrijheid.”
Jezus en Zijn volgelingen roepen ons vaker op tot een actieve houding met betrekking tot zonde en goede werken dan een passieve houding.
Dit is Mijn gebod: dat u elkaar liefhebt, zoals Ik u liefgehad heb. (Johannes 15:12)
Want u bent tot vrijheid geroepen, broeders, alleen niet tot die vrijheid die aanleiding geeft aan het vlees; maar dien elkaar door de liefde. Want de hele wet wordt in één woord vervuld, namelijk hierin: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. (Galaten 5:13-14)
Zo roep ik, de gevangene in de Heere, u op tot een wandel die de roeping waarmee u geroepen bent, waardig is, in alle nederigheid en zachtmoedigheid, met geduld, door elkaar in liefde te verdragen, en u te beijveren om de eenheid van de Geest te bewaren door de band van de vrede. (Efeze 4:1-3)
Doe alle dingen zonder morren en meningsverschillen, opdat u onberispelijk en oprecht zult zijn, kinderen van God, smetteloos te midden van een verkeerd en ontaard geslacht, waaronder u schijnt als lichten in de wereld. (Filippenzen 2:14)
Word als gehoorzame kinderen niet gelijkvormig aan de begeerten die er vroeger in de tijd van uw onwetendheid waren. Maar zoals Hij Die u geroepen heeft, heilig is, word zo ook zelf heilig in heel uw levenswandel, want er staat geschreven: Wees heilig, want Ik ben heilig. (1 Petrus 1:14-16)
Niet uit angst
Dit is overweldigend. Volstrekte heilig leven, onberispelijk zijn, waardig wandelen, in liefde dienen, liefhebben zoals Jezus ons liefgehad heeft. Dit lijkt onbereikbaar. Toch worden volgelingen van Jezus hiertoe opgeroepen.
Hoe moet dit dan? Moeten we deze geboden serieus nemen, of moeten we er niet te veel aandacht aan geven?
Hoewel ik de Heere prijs dat je naar deze perfectie verlangt, is het terecht dat dit je, met deze focus op deze opdrachten, verlamt. Het is onmogelijk en vermoeiend om dit na te volgen wanneer we niet naar de context kijken van deze geboden.
Wanneer we dit willen bereiken uit angst, of om de zekerheid van verlossing te bereiken, dan zullen we overspannen raken en het uiteindelijk opgeven.
Maar het verlammende motief van angst is niet het motief wat de Bijbel ons geeft. We mogen tot Jezus komen, vergeving van al onze zonden ontvangen en verzekerd zijn van verlossing, ongeacht onze werken. Dat zien we steeds weer in de context van Nieuw Testamentische geboden.
Uit liefde
We leven in groeiende heiligheid vanuit de wetenschap van verlossing. Niet om die te bereiken. We leven wat God ingewerkt heeft uit. Daarom begint Efeze met een verklaring van wie degenen zijn die in Jezus geloven, en vervolgens roept Paulus hen op om daarnaar te leven.
Zo wordt niet angst maar liefde het motief om heilig te leven. We leven niet langer om de wet te vervullen, dat heeft Jezus gedaan en wij Zijn gestorven voor de wet. Want ik ben door de wet voor de wet gestorven, opdat ik voor God zou leven. (Galaten 2:19)
We streven niet langer om Gods liefde te ontvangen, maar omdat we Gods liefde ontvangen hebben. Als geliefde kinderen mogen we God volgen en wandelen in de liefde (Efeze 5:1-2)
Geliefd om lief te hebben
Vrijheid om te zondigen is geen echte vrijheid, want zonde maakt ons leven bitter. Vaak zondigen we omdat we bang zijn iets mis te lopen, maar als we vervult worden met de liefde van God, als we vol Zijn van Zijn Geest die we om niet mogen ontvangen als we de Vader daarom vragen, is de zonde niet meer nodig. We zijn dan niet meer verplicht om naar het vlees te leven omdat we meer voldoening vinden in Christus.
En zeker, het is een strijd. Want ons vlees roept elke dag weer om tevreden gesteld te worden op manieren die de Geest niet wil (Galaten 5:17). Maar door de Heilige Geest die de vrucht van liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing in ons wil laten groeien, hoeven we niet meer naar ons vlees te luisteren.
Wanneer je daarom je vertrouwen op Jezus alleen gesteld hebt voor je verlossing, weet dan dat God je aangenomen heeft als Zijn kind, want iedereen die Hem aangenomen heeft, heeft Hij macht gegeven om Zijn kind te zijn (Johannes 1:12). En ga dan, dood je zonden, wees een volgeling van God als een geliefd kind die door niets van Zijn Vader gescheiden kan worden. Dat is echte vrijheid, vrijheid om lief te hebben, omdat je geliefd bent!
Jezus en Zijn volgelingen roepen ons vaker op tot een actieve houding met betrekking tot zonde en goede werken dan een passieve houding.
Dit is Mijn gebod: dat u elkaar liefhebt, zoals Ik u liefgehad heb. (Johannes 15:12)
Want u bent tot vrijheid geroepen, broeders, alleen niet tot die vrijheid die aanleiding geeft aan het vlees; maar dien elkaar door de liefde. Want de hele wet wordt in één woord vervuld, namelijk hierin: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. (Galaten 5:13-14)
Zo roep ik, de gevangene in de Heere, u op tot een wandel die de roeping waarmee u geroepen bent, waardig is, in alle nederigheid en zachtmoedigheid, met geduld, door elkaar in liefde te verdragen, en u te beijveren om de eenheid van de Geest te bewaren door de band van de vrede. (Efeze 4:1-3)
Doe alle dingen zonder morren en meningsverschillen, opdat u onberispelijk en oprecht zult zijn, kinderen van God, smetteloos te midden van een verkeerd en ontaard geslacht, waaronder u schijnt als lichten in de wereld. (Filippenzen 2:14)
Word als gehoorzame kinderen niet gelijkvormig aan de begeerten die er vroeger in de tijd van uw onwetendheid waren. Maar zoals Hij Die u geroepen heeft, heilig is, word zo ook zelf heilig in heel uw levenswandel, want er staat geschreven: Wees heilig, want Ik ben heilig. (1 Petrus 1:14-16)
Niet uit angst
Dit is overweldigend. Volstrekte heilig leven, onberispelijk zijn, waardig wandelen, in liefde dienen, liefhebben zoals Jezus ons liefgehad heeft. Dit lijkt onbereikbaar. Toch worden volgelingen van Jezus hiertoe opgeroepen.
Hoe moet dit dan? Moeten we deze geboden serieus nemen, of moeten we er niet te veel aandacht aan geven?
Hoewel ik de Heere prijs dat je naar deze perfectie verlangt, is het terecht dat dit je, met deze focus op deze opdrachten, verlamt. Het is onmogelijk en vermoeiend om dit na te volgen wanneer we niet naar de context kijken van deze geboden.
Wanneer we dit willen bereiken uit angst, of om de zekerheid van verlossing te bereiken, dan zullen we overspannen raken en het uiteindelijk opgeven.
Maar het verlammende motief van angst is niet het motief wat de Bijbel ons geeft. We mogen tot Jezus komen, vergeving van al onze zonden ontvangen en verzekerd zijn van verlossing, ongeacht onze werken. Dat zien we steeds weer in de context van Nieuw Testamentische geboden.
Uit liefde
We leven in groeiende heiligheid vanuit de wetenschap van verlossing. Niet om die te bereiken. We leven wat God ingewerkt heeft uit. Daarom begint Efeze met een verklaring van wie degenen zijn die in Jezus geloven, en vervolgens roept Paulus hen op om daarnaar te leven.
Zo wordt niet angst maar liefde het motief om heilig te leven. We leven niet langer om de wet te vervullen, dat heeft Jezus gedaan en wij Zijn gestorven voor de wet. Want ik ben door de wet voor de wet gestorven, opdat ik voor God zou leven. (Galaten 2:19)
We streven niet langer om Gods liefde te ontvangen, maar omdat we Gods liefde ontvangen hebben. Als geliefde kinderen mogen we God volgen en wandelen in de liefde (Efeze 5:1-2)
Geliefd om lief te hebben
Vrijheid om te zondigen is geen echte vrijheid, want zonde maakt ons leven bitter. Vaak zondigen we omdat we bang zijn iets mis te lopen, maar als we vervult worden met de liefde van God, als we vol Zijn van Zijn Geest die we om niet mogen ontvangen als we de Vader daarom vragen, is de zonde niet meer nodig. We zijn dan niet meer verplicht om naar het vlees te leven omdat we meer voldoening vinden in Christus.
En zeker, het is een strijd. Want ons vlees roept elke dag weer om tevreden gesteld te worden op manieren die de Geest niet wil (Galaten 5:17). Maar door de Heilige Geest die de vrucht van liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing in ons wil laten groeien, hoeven we niet meer naar ons vlees te luisteren.
Wanneer je daarom je vertrouwen op Jezus alleen gesteld hebt voor je verlossing, weet dan dat God je aangenomen heeft als Zijn kind, want iedereen die Hem aangenomen heeft, heeft Hij macht gegeven om Zijn kind te zijn (Johannes 1:12). En ga dan, dood je zonden, wees een volgeling van God als een geliefd kind die door niets van Zijn Vader gescheiden kan worden. Dat is echte vrijheid, vrijheid om lief te hebben, omdat je geliefd bent!
Dit artikel is voortgekomen uit gesprekken in de MijnGeloofsvraag Whatsapp-groep waar we iedere werkdag samen een ingezonden vraag van deelnemers behandelen. Klik hier om deel te nemen →
