Mag een Christen de regenboogvlag uithangen?

Als een prachtige puzzel had God ons als man en vrouw gemaakt. Zowel lichamelijk als geestelijk pasten we in elkaar en bracht zo’n vereniging nieuw leven voort. Gods liefde schept.

Maar toen we op onze eigen manier wilden gaan leven, werd die puzzel verward. Nog steeds wordt die lichamelijke eenheid gevonden, maar geestelijk is het vaak gericht op het eigen plezier, zonder opofferende liefde voor de ander. Zo is er veel zonde en gebrokenheid in heteroseksuele relaties.

Maar hoe verder we van God en Zijn manier van leven afdwalen, hoe meer Hij ons ook overgeeft aan onmogelijke en onvruchtbare homoseksuele relaties waarin ook die lichamelijke eenheid zoals God de puzzel had gemaakt, niet meer gevonden kan worden (Romeinen 1:26-27).

Homoseksualiteit is zowel op geestelijk als lichamelijk gebied een eigen manier van leven die Gods manier van leven verwerpt. En zoals altijd leidt het minachten van Gods manier van leven vroeg of laat tot de dood. Het is onvruchtbaar en maakt het leven bitter. Terwijl Gods liefde schept, breekt onze “liefde” af.

We kunnen het liefde noemen, maar alleen Degene die liefde is, mag definiëren wat liefde is. Liefde wordt vaak verward met lust. Liefde tussen mannen is prachtig en iets wat we na moeten streven. We zien die liefde in de praktijk tussen David en Jonathan en tussen Jezus en Johannes. En daartoe roept God ons op in Psalm 133 en in Romeinen 12:10.

Wanneer dit echter leidt tot lust, zal deze liefde egoïstisch en schadelijk worden. Er zullen onnatuurlijke manieren moeten worden gevonden die de ander vernederen. Het is wellust, niet liefde die tot deze onvruchtbare daden overgaat. Wanneer lust tussen mensen van hetzelfde geslacht opkomt, kan opofferende liefde geen stand meer houden, omdat er geen gelijkmatig geven kan zijn.

Alleen heteroseksuele liefde kan in evenwicht uitgedrukt en genoten worden, terwijl beide geliefden elkaar geven aan de ander. Alleen die liefde kan tot nieuw leven leiden. Je geeft en je ontvangt, lichamelijk en geestelijk, tegelijkertijd. Dat is Gods scheppingsdoel voor het huwelijk tussen een man en een vrouw. Alleen op de goede manier gelegd, zullen we van deze prachtige puzzel kunnen genieten.

Niets om trots op te zijn

Als we dan zien hoe heerlijk Gods puzzel is, en hoe gebroken de praktijk is geworden, kan dit ons niet trots maken. De gebrokenheid in seksuele relaties moet leiden tot verootmoediging.

Met de nadruk van de Pride-beweging op gevoel en het gebrek aan voorbeelden van opofferende liefde, is het vanzelfsprekend dat lust en liefde met elkaar verward worden. Maar als volgelingen van Jezus weten we dat trots, lust en ons gevoel juist de oorzaken zijn van alle gebrokenheid in deze wereld. Het lijkt soms even voldoening te geven, maar de vruchten zijn bitter. Daarom kunnen we deze gebrokenheid niet met vlaggen vieren, en er zeker niet trots op zijn. Want die vlag heeft niet meeleven als doel, maar het promoten van die gebrokenheid en trots.

Om dit aan je medestudenten en de mensen om je heen duidelijk te maken is het goed dat je Gods manier van leven zachtmoedig, geduldig en luisterend, tentoonstelt en verdedigt.

Wijs hen op de bovenstaande werkelijkheden van gebroken seksuele relaties (zowel hetero- als homoseksueel) en op Gods betere manier: om verlost door Jezus van zonde en zondige verlangens, te leren om opnieuw op Zijn manier te leven. Benadruk dat zowel hetero- als homoseksuele relaties gebroken zijn en dat je alleen de vlag uit wilt hangen voor heilige seksualiteit: Opofferende liefde die uitgedrukt en genoten wordt tussen één man en één vrouw die zichzelf aan elkaar geven als uitdrukking van Jezus’ liefde voor ons en onze liefde voor Hem.

Let er tijdens deze gesprekken op dat je ze nooit overhaalt om iets te doen voor jou, om jou tegemoet te komen. We verlangen geen moreel volk, maar een heilig volk. We verlangen niet allereerst gedragsverandering, maar hartsverandering. Je hebt niets gewonnen wanneer ze hun leven aanpassen aan jouw “bekrompen” wensen, omdat je zo zeurt. Dat zal tot grotere afkeer en verharding leiden. Enkel liefde tot God en Zijn manier van leven mag hen overhalen. Benadruk dat het niet gaat om jouw mening, maar om Gods scheppingsdoel. Anders zullen de symptomen nu even onderdrukt worden, maar later (soms uit frustratie) nog schadelijker tot uitdrukking komen.

De diepere nood

Onthoud daarom ook in gesprekken hierover dat de seksuele gerichtheid die alles bepalend lijkt te zijn, slechts een mist is die de diepere verlangens naar echte liefde en geborgenheid verhult. Hoewel ze lust verdedigen is liefde hun diepste behoefte. Hoewel ze zelfontplooiing promoten, is het bevrijding van zonde en zondige neigingen wat hen echt zal doen leven.

Jezus geeft ons zo’n voorbeeld, niet om trots te zijn en onszelf te ontplooien, maar om onszelf te verloochenen. Geen zelfverloochening voor destructie of leegheid, maar voor Christus-ontplooiing. Zoals een graankorrel pas tot leven komt, bloeit en vrucht draagt als hij gestorven is.

Ook als je deze gebrokenheid ervaart, wil ik je aanmoedigen om vol te houden in de strijd. Blijf naar Jezus’ voorbeeld kijken. Dit leven zal je linksom of rechtsom niet geven wat je verlangt, maar Jezus zal je nu Zijn vrede en straks Zijn heerlijkheid geven waarbij seksualiteit in het niet valt! Houd het loon voor ogen!

Alleen overgave aan Hem en sterven aan onszelf — zodat Jezus gestalte in ons zal krijgen — zal ons het vruchtbare leven geven wat onze medestudenten en heel de wereld vol gebroken seksualiteit ten diepste verlangt.