Is het Bijbels om samen te bidden?

In Mattheüs 6:5-6 waarschuwt Jezus ons voor het bidden in de aanwezigheid van anderen: “En wanneer u bidt, zult u niet zijn als de huichelaars; want die zijn er zeer op gesteld om in de synagogen en op de hoeken van de straten te staan bidden om door de mensen gezien te worden. Voorwaar, Ik zeg u dat zij hun loon al hebben. Maar u, wanneer u bidt,  ga in uw binnenkamer, sluit uw deur en bid tot uw Vader, Die in het verborgene is; en uw Vader, Die in het verborgene ziet, zal het u in het openbaar vergelden.” 

Deze woorden moeten we serieus nemen. Maar we zien dat de eerste Christenen de waarschuwing van de Heere Jezus om in het verborgene te bidden niet zagen als een verbod om samen te bidden. Ze kwamen samen, om samen te bidden.

• Ze baden samen om de komst van de Heilige Geest (Handelingen 1)
• Ze baden dagelijks samen (Handelingen 2)
• Ze baden samen om vrijmoedigheid (Handelingen 4:23-31)
• Ze baden samen om verlossing uit lijden (Handelingen 12:1-17)
• Ze baden samen om wijsheid in het dienen (Handelingen 13:1-4)
• Ze baden samen in gedeeld verdriet (Handelingen 20:36–38)
• Ze baden samen in liefdevolle eenheid (Handelingen 21:1–6)

Zeker moeten we de waarschuwing van de Heere Jezus ter harte nemen en er voor oppassen om nooit te bidden om gehoord en gezien te worden. Of dat nu is tijdens het eten, voor de klas, op de preekstoel of als je samenkomt om te bidden.

We komen tot een oneindig heilig God, we naderen de genadetroon, vrezend maar vrijmoedig want de toegang is vrij door Jezus. En elk gebed wat niet op God gericht is, is waardeloos. Je bid dan alleen om wat moois te zeggen maar niet om wat van God te ontvangen. Aan de buitenkant lijkt het alsof je je op God richt, maar van binnen ben je gericht op de mensen, dat is huichelarij. Daar moeten we voor vluchten.

We kunnen dus zeker verkeerd bidden. Maar misbruik is nooit de reden om iets helemaal niet meer te doen, zoals de eerste Christenen ons dat ook laten zien. En als we, geleidt door de Heilige Geest, samen bidden kunnen we ook zo bemoedigd worden door die eenheid die de Heere Jezus voor ogen had. We kunnen elkaar aanvullen. En als de één geen woorden heeft, kan de Heere die weer aan een ander geven zodat we samen als één lichaam voor God komen en Hem smeken om Zijn ingrijpen.

Het gebrek aan verlangen om samen voor Gods troon te strijden, te smeken en te pleiten voor elkaar, onze gemeente, ons land en deze wereld laat misschien juist wel zien dat gebed juist nu hard nodig is.

Laten we bidden dat God die Geest van genade en gebeden uitstort want, zoals Spurgeon het zei, “gebed is de voorbode van de zegen.” Dat heeft Hij zo krachtig aan de eerste Christenen en vele gelovigen na hen bewezen.

Heere, leer ons bidden.