Bid en je zult ontvangen

Onze gebeden, arm als ze zijn, zijn gebeden van Gods eigen volk, daarom moeten ze gehoord worden. Je zult vragen, “Is dat een goed argument?” Oh, ja dat is het. “Als u, die slecht bent, uw kinderen dan goede gaven weet te geven…” (Mattheüs 7:11). Vergeet niet dat Christus het op die manier zegt. Jullie zijn kinderen van de Heere, daarom zal Hij jullie horen. Als jullie vreemden waren zou het een ander verhaal zijn.

Onze gebeden kunnen makkelijk door critici worden verscheurd, maar onze Vader zal ze niet bekritiseren want het zijn de uitroepen van Zijn kinderen. Ik denk dat we te weinig verwachten van het gebed van een gelovige. Zou jij jou kind voortdurend laten roepen en hem niet antwoorden? Ik weet dat je dat niet zou doen. Anders gezegd, zou je je eigen broer laten smeken zonder hem te geven wat hij verlangd als je dat kon? Je hebt niet het hart van een broer als je hem zou laten smeken. Of om nog dichterbij te komen. We houden van onze vrouwen — als je vrouw iets van je vraagt wat goed voor haar is, en je kunt het geven, zou je het dan weigeren? Mannen, zou je dat weigeren? Je bent geen echtgenoot als je dan zou weigeren.

Kijk naar Christus, de Echtgenoot van de kerk, denk je dat Hij het geroep van Zijn eigen vrouw niet zou horen? Als Zijn eigen lieve bruid naar Hem toe komt, Zijn voeten omhelzen, en zegt: “Ik zal U niet laten gaan, tenzij U mij zegent,” zal Hij dan niet horen? Zal Hij, die haar getrouwd heeft, dan tegen haar zeggen: “Ik heb je bevolen Mij te zoeken maar Ik zal Mij niet laten vinden; Ik heb je geboden om te kloppen maar de deur zal niet geopend worden; Ik heb je verteld dat je moet vragen maar je zult niet ontvangen”? Oh, laster mijn liefdevolle Heere niet want Hij voelt in Zijn hart al ons zuchten en kreunen (Psalm 38:10).