Deze week denken we na over verschillende Bijbelgedeelten die vertellen wat er tijdens de lijdensweek gebeurde, zo’n 2000 jaar geleden.
Toen de volgende dag een grote menigte die naar het feest gekomen was, hoorde dat Jezus naar Jeruzalem kwam, namen zij de takken van de palmbomen en gingen de stad uit Hem tegemoet en riepen: Hosanna! Gezegend is Hij Die komt in de Naam van de Heere, de Koning van Israël! En toen Jezus een jonge ezel gevonden had, ging Hij daarop zitten, zoals geschreven is: Wees niet bevreesd, dochter van Sion, zie, uw Koning komt, zittend op het veulen van een ezelin. (Johannes 12:12-15)
Deze week denken we na over verschillende Bijbelgedeelten die vertellen wat er tijdens de lijdensweek gebeurde, zo’n 2000 jaar geleden.
Toen de volgende dag een grote menigte die naar het feest gekomen was, hoorde dat Jezus naar Jeruzalem kwam, namen zij de takken van de palmbomen en gingen de stad uit Hem tegemoet en riepen: Hosanna! Gezegend is Hij Die komt in de Naam van de Heere, de Koning van Israël! En toen Jezus een jonge ezel gevonden had, ging Hij daarop zitten, zoals geschreven is: Wees niet bevreesd, dochter van Sion, zie, uw Koning komt, zittend op het veulen van een ezelin. (Johannes 12:12-15)
Zie je het voor je? In de straten van Jeruzalem is het druk. De stad, waar gewoonlijk ongeveer 40.000 mensen woonden zou nu plek bieden voor meer dan 200.000 Joden die van ver deze jaarlijkse pelgrimsreis maakten voor het Feest van Ongezuurde Broden. Deze week zou dan haar hoogtepunt vinden in het Pascha. Dit betekent dat de religieuze ijver deze week groot zou zijn.
Voor deze Joden was het Pascha een herdenking. Denk aan het Oude Testament, aan de bevrijding van Israel uit de slavernij in Egypte. God had Israel Zijn oordeel bespaard, terwijl Hij de Egyptenaren zwaar getroffen had. Er was dus, in zekere zin, geen betere tijd voor Israel’s Messias om Zijn intocht te doen en Gods volk te bevrijden van de Romeinse overheersing.
En op deze zondag van de lijdensweek was het tijd voor Jezus’ Koninklijke intocht. Sommigen hadden al gehoord dat Jezus’ met gezag onderwijs gaf. Anderen hadden gezien hoe Hij zieken genezen had, demonen uitgeworpen had, en allerlei andere wonderen had gedaan. Er waren zelfs berichten dat Hij mensen uit de dood had opgewekt. Dus met dat in gedachten kunnen we de reactie van de menigte op Jezus voorstellen toen ze palmtakken namen en Hem tegemoet gingen terwijl ze riepen, “Hosanna! Gezegend is Hij die komt in de Naam van de Heere, de Koning van Israel.”
Maar ondanks al deze toejuichingen, zag Hij er niet uit als een overwinnende Koning. Hij deed deze geweldige intocht niet op een strijdpaard, maar op de rug van een ezel, dit was een teken van vrede. Er moeten mensen zijn geweest die zich afvroegen of dit wel echt de Messias van Israel was, de langverwachte Verlosser. Hadden ze iets gemist? Maar, zoals Johannes hier schrijft, was dit eeuwen eerder al voorzegd door de profeet Zacharia, “Wees niet bevreesd, dochter van Sion, zie, uw Koning komt, zittend op het veulen van een ezelin.”
Aan de ene kant was het dus natuurlijk goed dat de mensen Hem loofden. De Koning van Israel was inderdaad gekomen. Hij was gekomen om Gods volk te redden. Maar de redding die Hij bracht kwam op een onverwachte manier. Hij kwam de stad binnen onder lofprijzing, maar al snel zou Hij de menigte horen roepen om Zijn kruisiging. Inderdaad, deze Koning was de Messias, maar niet de Messias die veel Joden verwachtten.
En de manier waarop Hij hen zou redden was door voor hen te sterven. We moeten oppassen dat we deze menigte niet bekritiseren omdat ze Gods plan niet begrepen. Onze eigen zonde verblind ons voor diezelfde waarheid. We zouden nooit gezien hebben wie Jezus werkelijk is als God onze ogen niet geopend had voor Zijn waarheid. En zonder de hulp van Zijn Geest hadden we nooit gezien dat onze grootste nood niets te maken had met politieke vrijheden, of het gebrek daaraan, onze financiën, onze reputatie of zelfs onze fysieke gezondheid. Onze grootste nood is geestelijk.
We hebben allemaal gezondigd tegen een Heilige God en we kunnen onszelf niet redden van de straf en de macht van de zonde. Alleen een koning die komt om onze zonden weg te nemen kan ons de hoop bieden die we nodig hebben. We hebben een koning nodig die het Paaslam is wat de zonde van de wereld wegneemt. En dat kwam Jezus in Jeruzalem doen.
Zie je het voor je? In de straten van Jeruzalem is het druk. De stad, waar gewoonlijk ongeveer 40.000 mensen woonden zou nu plek bieden voor meer dan 200.000 Joden die van ver deze jaarlijkse pelgrimsreis maakten voor het Feest van Ongezuurde Broden. Deze week zou dan haar hoogtepunt vinden in het Pascha. Dit betekent dat de religieuze ijver deze week groot zou zijn.
Voor deze Joden was het Pascha een herdenking. Denk aan het Oude Testament, aan de bevrijding van Israel uit de slavernij in Egypte. God had Israel Zijn oordeel bespaard, terwijl Hij de Egyptenaren zwaar getroffen had. Er was dus, in zekere zin, geen betere tijd voor Israel’s Messias om Zijn intocht te doen en Gods volk te bevrijden van de Romeinse overheersing.
En op deze zondag van de lijdensweek was het tijd voor Jezus’ Koninklijke intocht. Sommigen hadden al gehoord dat Jezus’ met gezag onderwijs gaf. Anderen hadden gezien hoe Hij zieken genezen had, demonen uitgeworpen had, en allerlei andere wonderen had gedaan. Er waren zelfs berichten dat Hij mensen uit de dood had opgewekt. Dus met dat in gedachten kunnen we de reactie van de menigte op Jezus voorstellen toen ze palmtakken namen en Hem tegemoet gingen terwijl ze riepen, “Hosanna! Gezegend is Hij die komt in de Naam van de Heere, de Koning van Israel.”
Maar ondanks al deze toejuichingen, zag Hij er niet uit als een overwinnende Koning. Hij deed deze geweldige intocht niet op een strijdpaard, maar op de rug van een ezel, dit was een teken van vrede. Er moeten mensen zijn geweest die zich afvroegen of dit wel echt de Messias van Israel was, de langverwachte Verlosser. Hadden ze iets gemist? Maar, zoals Johannes hier schrijft, was dit eeuwen eerder al voorzegd door de profeet Zacharia, “Wees niet bevreesd, dochter van Sion, zie, uw Koning komt, zittend op het veulen van een ezelin.”
Aan de ene kant was het dus natuurlijk goed dat de mensen Hem loofden. De Koning van Israel was inderdaad gekomen. Hij was gekomen om Gods volk te redden. Maar de redding die Hij bracht kwam op een onverwachte manier. Hij kwam de stad binnen onder lofprijzing, maar al snel zou Hij de menigte horen roepen om Zijn kruisiging. Inderdaad, deze Koning was de Messias, maar niet de Messias die veel Joden verwachtten.
En de manier waarop Hij hen zou redden was door voor hen te sterven. We moeten oppassen dat we deze menigte niet bekritiseren omdat ze Gods plan niet begrepen. Onze eigen zonde verblind ons voor diezelfde waarheid. We zouden nooit gezien hebben wie Jezus werkelijk is als God onze ogen niet geopend had voor Zijn waarheid. En zonder de hulp van Zijn Geest hadden we nooit gezien dat onze grootste nood niets te maken had met politieke vrijheden, of het gebrek daaraan, onze financiën, onze reputatie of zelfs onze fysieke gezondheid. Onze grootste nood is geestelijk.
We hebben allemaal gezondigd tegen een Heilige God en we kunnen onszelf niet redden van de straf en de macht van de zonde. Alleen een koning die komt om onze zonden weg te nemen kan ons de hoop bieden die we nodig hebben. We hebben een koning nodig die het Paaslam is wat de zonde van de wereld wegneemt. En dat kwam Jezus in Jeruzalem doen.
Daarom bidden we, o God, onze manier van denken is zo anders dan Uw manier van denken. We zijn zo geneigd om in wereldse en zelfs egoïstische termen te denken als we nadenken over wat we nodig hebben. Maar we buigen ons en bekennen dat we vergeving van zonden moeten ontvangen, dat is onze grootste nood. We moeten met U verzoend worden. En we prijzen U, Jezus, dat U dat mogelijk hebt gemaakt. We prijzen U dat U inging tegen de verwachtingen en grootheid een nieuwe betekenis gaf door nederig naar Jeruzalem te gaan om Uw leven te geven voor mensen van we de lofprijzing zo wispelturig is.
O God, U hebt ons een manier gegeven om met U verzoend te worden. Een manier die we ons nooit hadden kunnen voorstellen. We verheerlijken U daarvoor aan het begin van deze week waarin we deze gebeurtenissen herdenken.
God, we prijzen U voor Uw genade, in Christus. Jezus, we prijzen U voor Uw nederigheid. We prijzen U dat U gekomen bent om ons te redden van onze zonde, om ons te redden van onszelf. En we bidden dat U ons helpt om U te verheerlijken vandaag, met het leven wat U ons gegeven hebt in deze wereld. Help ons te leven in overeenstemming met Uw wegen, niet met onze wegen.
In Jezus’ naam bidden we dit. Amen.
Overgenomen van Radical.net
Daarom bidden we, o God, onze manier van denken is zo anders dan Uw manier van denken. We zijn zo geneigd om in wereldse en zelfs egoïstische termen te denken als we nadenken over wat we nodig hebben. Maar we buigen ons en bekennen dat we vergeving van zonden moeten ontvangen, dat is onze grootste nood. We moeten met U verzoend worden. En we prijzen U, Jezus, dat U dat mogelijk hebt gemaakt. We prijzen U dat U inging tegen de verwachtingen en grootheid een nieuwe betekenis gaf door nederig naar Jeruzalem te gaan om Uw leven te geven voor mensen van we de lofprijzing zo wispelturig is.
O God, U hebt ons een manier gegeven om met U verzoend te worden. Een manier die we ons nooit hadden kunnen voorstellen. We verheerlijken U daarvoor aan het begin van deze week waarin we deze gebeurtenissen herdenken.
God, we prijzen U voor Uw genade, in Christus. Jezus, we prijzen U voor Uw nederigheid. We prijzen U dat U gekomen bent om ons te redden van onze zonde, om ons te redden van onszelf. En we bidden dat U ons helpt om U te verheerlijken vandaag, met het leven wat U ons gegeven hebt in deze wereld. Help ons te leven in overeenstemming met Uw wegen, niet met onze wegen.
In Jezus’ naam bidden we dit. Amen.
Overgenomen van Radical.net
