De weg naar het leven (Jeremia 21:8)

Dit is misschien wel één van de eenvoudigste afbeeldingen in de hele Bijbel. En we zien het verschillende keren terugkomen. Dit is de werkelijkheid. Er is een weg naar het leven en een weg naar de dood. De weg naar de dood is zonde, vertrouwen op jezelf en een afkeer van God. De weg naar het leven is precies het tegenovergestelde. Bekering, een afkeer van onze zonde en onszelf, niet vertrouwen op onszelf maar op God, op Zijn redding door Christus, als de Weg, de Waarheid en het Leven, zoals Jezus ons leerde.

Er is dus een weg naar het leven en een weg naar de dood. En uiteindelijk moeten we dus een keuze maken. Zullen we op God vertrouwen en het leven ontvangen? Zullen we op Jezus vertrouwen als het leven? Of keren we ons van God af om de dood te ervaren? Zullen we ons afkeren van Jezus als het leven en op onszelf vertrouwen op een manier die naar de dood leidt? Dit is de grote levensvraag. En dit wordt in zekere zin duidelijk als we besluiten om op Jezus te vertrouwen, als we besluiten om een volgeling van Jezus’ te worden, als we Christen worden, een volgeling van Christus. We kiezen het leven als we ons vertrouwen op Hem stellen, het uitroepen tot Hem voor de vergeving van onze zonden, als we ons leven voor Hem neerleggen als onze Heer.

En dit is de werkelijkheid, vanaf dat moment begint er een dagelijks proces waarbij we ’s morgens wakker worden en zeggen, “Vandaag zal ik leven in het leven dat Hij mij gegeven heeft.” Want we zijn nog steeds geneigd om terug te keren naar de dood, om terug te keren tot de zonde, tot egoïsme en de wegen die ons het beste lijken. En zo is het Christelijke leven in een hele reeële zin een dagelijks kiezen van het leven. We moeten steeds weer kiezen voor gehoorzaamheid aan Christus. We moeten ons leven steeds weer overgeven aan Christus om te leven. Dat wat op een punt in het verleden gebeurde is nu een dagelijkse werkelijkheid. Ik kies het leven, ik wil Jezus volgen.