Ik ben van mijn Liefste en mijn Liefste is van mij. (Hooglied 6:3)
Ik ben van mijn Liefste en mijn Liefste is van mij. (Hooglied 6:3)
Er zijn maar weinig dingen in dit leven vast. Zelfs de meest vaste dingen in het leven veranderen. De zon die elke dag met schijnbare betrouwbaarheid opkomt, sterft langzaam en zal uiteindelijk opgebrand zijn. De maan die trouw voor onze getijden schijnt te zorgen, staat elk jaar een paar centimeter verder bij ons vandaan. Deze wereld is een ongastvrije omgeving voor stabiliteit. Niets blijft hier hetzelfde. Verandering is eigen aan deze wereld, een meedogenloze golf van groei en verval.
Zelfs het meest stabiele in ons leven veranderd. De mensen die we liefhebben worden ouder. De houten balken die onze huizen omhoog houden gaan rotten. De grond waar we op staan, slijt weg. Ook wij vergaan omdat ons DNA verschuift en verweert naarmate we ouder worden.
Maar er is iets op deze aarde wat spot met deze brutale patronen. Het weerstaat de entropie van deze wereld en blijft vast, onbreekbaar, stevig, stabiel en permanent. Hesed — de liefde van God. Hesed is het Hebreeuwse woord in het Oude Testament wat Gods verbondsliefde (goedertierenheid) voor Zijn volk omschrijft. Het woord drukt een liefde uit die niet gebroken kan worden omdat het geworteld is in Gods verbond met ons, in Christus, wat niet gebroken kan worden.
De liefde van God is vast. Deze liefde is niet veranderd en deze liefde zal ook niet veranderen. God is dezelfde, gisteren, vandaag en morgen en verbazingwekkend genoeg is zo ook Zijn liefde voor ons. De reden waarom zulke vastheid mogelijk is, is omdat deze grote liefde gebaseerd is op het karakter en de daden van God en niet die van ons. Het is onuitwisbaar omdat het vast bevestigd is in Zijn op genade gegronde verbond met ons. In een hevig schommelende wereld blijft hesed. Het blijft onveranderlijk, standvastig en waar.
Dit is mijn verhaal over de ontdekking van de onbuigzaamheid van hesed in mijn leven:
Toen ik trouwde leidde mijn vader de ceremonie. Ik herinner mij dat hij een gouden ring omhoog hield an zei: “Dit is het symbool van de eeuwigheid, het is een volmaakte cirkel. Een cirkel is oneindig, eindeloos, een cirkel blijft eeuwig doorgaan. Het symboliseert Gods liefde voor jou en de liefde die jullie voor elkaar moeten hebben.” Hij citeerde, “Liefde vergaat nooit” (1 Korinthe 13:8). Toen hij de ring aan mijn bruid gaf, ving mijn oog een glimp van de inscriptie binnenin de ring, een verkorte verwijzing naar de Bijbel, “SS63” (Song of Solomon 6:3).
Ze nam de ring en deed die aan mijn vinger. De volgende vier jaar verborg ik mij voor haar.
Die jaren waren niet allemaal slecht, er zijn veel goede dingen gebeurt in die jaren. Er zijn veel goede herinneringen, maar altijd verborg ik mij. Het geheim wat ik verborg was het feit dat ik naar pornografie keek, zoals ik dat van jongs af gedaan had. Het was zo’n vreemde uithoek in mijn leven die ik zo goed afgescheiden had dat ik er bijna niet over nadacht.
Misschien had ik het zo lang verborgen dat ik het voor mijzelf was gaan verbergen. Misschien had ik er zo lang over gelogen dat ik tegen mijzelf aan het liegen was. Ik ben nooit betrapt. We hebben er nooit over gesproken. Ze was nooit achterdochtig. Ik had er nooit aan gedacht het te bekennen.
Toen, op een zondag, vier jaar na dat huwelijk, zaten we in de kerk en begon ik mij ongemakkelijk te voelen. De dominee vertelde een Bijbels verhaal van een man die tegen zijn vrouw gezondigd had. De man bekende haar zijn zonde en dit was haar reactie: “Ik ben van mijn Liefste en mijn Liefste is van mij.” De dominee merkte op dat haar reactie sprak van een verbond. Het is dezelfde structuur die we ergens anders in de Bijbel vinden als God over een verbond spreekt. “Ik zal u tot een God zijn en u zult Mij tot een volk zijn.” Punt. Geen voorwaarden.
Ik hoorde voor het eerst iets over hesed. Verbondsliefde.
Terwijl ik daar onrustig in mijn bank heen en weer schoof, dacht ik bij mijzelf, wat is dat voor liefde, zo stevig vast in een verbond dat het niet gebroken kan worden? Hoe kan het niet gebroken worden als één kant van het verbond niet gehouden wordt? Ik werd nog onrustiger, het schaamrood stond op mijn wangen, schoof heen en weer en begon te zweten. Er is geen liefde die niet te breken is. Er is geen liefde die ik niet kan breken. Oh, ik zal die liefde kunnen breken. Zo slecht als ik ben, de leugens die ik verteld heb, alles wat ik verborgen heb, ik zal het kunnen breken.
Is het niet weer zomaar een contract dat zegt, “Ik hou van jou als jij van mij houdt”? Liefde is net als al het andere op deze aarde, in dat het voorwaarden heeft. Maar dit, hesed, deze liefde is een verbond dat zegt, “Ik ben van jou en jij bent van mij, voor altijd.” Geen voorwaarden.
Oh God, ik zou miljoenen kilometers bij U vandaan kunnen vluchten en toch zou U mij grijpen. Als ik mij drieduizend kilometer bij U vandaan zou verbergen zou U mij nog vinden. Ik kan niet ontsnappen aan Uw liefde. Ook kan ik Uw liefde niet breken. Met alles wat ik gedaan heb, heeft U mij nog steeds lief. U hebt me hoe dan ook lief, voor altijd.
“Liefde vergaat niet.”
Na kerk liepen we in een nabijgelegen park en bekende ik alles aan mijn vrouw. Die dag leidde Gods goedertierenheid, Zijn standvastige lankmoedigheid en onbreekbare liefde mij tot bekering. En tot mijn verbazing vergaf ze mij. Tot op deze dag is haar reactie een van de grootste afbeeldingen van hesed die ik ooit op aarde heb gezien. Haar reactie was verbondsliefde.
Een paar dagen later waste ik mijn handen en toen ik mijn ring van de rand van de gootsteen pakte zag ik de inscriptie. Ik had er jaren niet naar gekeken. Mijn vaders woorden weerklonken in mijn hoofd. De gouden cirkel beschrijven volmaakt het Bijbelgedeelte wat er in gegraveerd staat.
“Ik ben van mijn Liefste en mijn Liefste is van mij.” (Hooglied 6:3)
Uw goedertierenheid
Is onze vaste grond
Een liefde veilig vast in het verbond
Verzegeld met Uw bloed
Kan niets wat ik zal doen
Uw grote liefde breken, Heer. (Hesed, Cam Huxford IV)
Er zijn maar weinig dingen in dit leven vast. Zelfs de meest vaste dingen in het leven veranderen. De zon die elke dag met schijnbare betrouwbaarheid opkomt, sterft langzaam en zal uiteindelijk opgebrand zijn. De maan die trouw voor onze getijden schijnt te zorgen, staat elk jaar een paar centimeter verder bij ons vandaan. Deze wereld is een ongastvrije omgeving voor stabiliteit. Niets blijft hier hetzelfde. Verandering is eigen aan deze wereld, een meedogenloze golf van groei en verval.
Zelfs het meest stabiele in ons leven veranderd. De mensen die we liefhebben worden ouder. De houten balken die onze huizen omhoog houden gaan rotten. De grond waar we op staan, slijt weg. Ook wij vergaan omdat ons DNA verschuift en verweert naarmate we ouder worden.
Maar er is iets op deze aarde wat spot met deze brutale patronen. Het weerstaat de entropie van deze wereld en blijft vast, onbreekbaar, stevig, stabiel en permanent. Hesed — de liefde van God. Hesed is het Hebreeuwse woord in het Oude Testament wat Gods verbondsliefde (goedertierenheid) voor Zijn volk omschrijft. Het woord drukt een liefde uit die niet gebroken kan worden omdat het geworteld is in Gods verbond met ons, in Christus, wat niet gebroken kan worden.
De liefde van God is vast. Deze liefde is niet veranderd en deze liefde zal ook niet veranderen. God is dezelfde, gisteren, vandaag en morgen en verbazingwekkend genoeg is zo ook Zijn liefde voor ons. De reden waarom zulke vastheid mogelijk is, is omdat deze grote liefde gebaseerd is op het karakter en de daden van God en niet die van ons. Het is onuitwisbaar omdat het vast bevestigd is in Zijn op genade gegronde verbond met ons. In een hevig schommelende wereld blijft hesed. Het blijft onveranderlijk, standvastig en waar.
Dit is mijn verhaal over de ontdekking van de onbuigzaamheid van hesed in mijn leven:
Toen ik trouwde leidde mijn vader de ceremonie. Ik herinner mij dat hij een gouden ring omhoog hield an zei: “Dit is het symbool van de eeuwigheid, het is een volmaakte cirkel. Een cirkel is oneindig, eindeloos, een cirkel blijft eeuwig doorgaan. Het symboliseert Gods liefde voor jou en de liefde die jullie voor elkaar moeten hebben.” Hij citeerde, “Liefde vergaat nooit” (1 Korinthe 13:8). Toen hij de ring aan mijn bruid gaf, ving mijn oog een glimp van de inscriptie binnenin de ring, een verkorte verwijzing naar de Bijbel, “SS63” (Song of Solomon 6:3).
Ze nam de ring en deed die aan mijn vinger. De volgende vier jaar verborg ik mij voor haar.
Die jaren waren niet allemaal slecht, er zijn veel goede dingen gebeurt in die jaren. Er zijn veel goede herinneringen, maar altijd verborg ik mij. Het geheim wat ik verborg was het feit dat ik naar pornografie keek, zoals ik dat van jongs af gedaan had. Het was zo’n vreemde uithoek in mijn leven die ik zo goed afgescheiden had dat ik er bijna niet over nadacht.
Misschien had ik het zo lang verborgen dat ik het voor mijzelf was gaan verbergen. Misschien had ik er zo lang over gelogen dat ik tegen mijzelf aan het liegen was. Ik ben nooit betrapt. We hebben er nooit over gesproken. Ze was nooit achterdochtig. Ik had er nooit aan gedacht het te bekennen.
Toen, op een zondag, vier jaar na dat huwelijk, zaten we in de kerk en begon ik mij ongemakkelijk te voelen. De dominee vertelde een Bijbels verhaal van een man die tegen zijn vrouw gezondigd had. De man bekende haar zijn zonde en dit was haar reactie: “Ik ben van mijn Liefste en mijn Liefste is van mij.” De dominee merkte op dat haar reactie sprak van een verbond. Het is dezelfde structuur die we ergens anders in de Bijbel vinden als God over een verbond spreekt. “Ik zal u tot een God zijn en u zult Mij tot een volk zijn.” Punt. Geen voorwaarden.
Ik hoorde voor het eerst iets over hesed. Verbondsliefde.
Terwijl ik daar onrustig in mijn bank heen en weer schoof, dacht ik bij mijzelf, wat is dat voor liefde, zo stevig vast in een verbond dat het niet gebroken kan worden? Hoe kan het niet gebroken worden als één kant van het verbond niet gehouden wordt? Ik werd nog onrustiger, het schaamrood stond op mijn wangen, schoof heen en weer en begon te zweten. Er is geen liefde die niet te breken is. Er is geen liefde die ik niet kan breken. Oh, ik zal die liefde kunnen breken. Zo slecht als ik ben, de leugens die ik verteld heb, alles wat ik verborgen heb, ik zal het kunnen breken.
Is het niet weer zomaar een contract dat zegt, “Ik hou van jou als jij van mij houdt”? Liefde is net als al het andere op deze aarde, in dat het voorwaarden heeft. Maar dit, hesed, deze liefde is een verbond dat zegt, “Ik ben van jou en jij bent van mij, voor altijd.” Geen voorwaarden.
Oh God, ik zou miljoenen kilometers bij U vandaan kunnen vluchten en toch zou U mij grijpen. Als ik mij drieduizend kilometer bij U vandaan zou verbergen zou U mij nog vinden. Ik kan niet ontsnappen aan Uw liefde. Ook kan ik Uw liefde niet breken. Met alles wat ik gedaan heb, heeft U mij nog steeds lief. U hebt me hoe dan ook lief, voor altijd.
“Liefde vergaat niet.”
Na kerk liepen we in een nabijgelegen park en bekende ik alles aan mijn vrouw. Die dag leidde Gods goedertierenheid, Zijn standvastige lankmoedigheid en onbreekbare liefde mij tot bekering. En tot mijn verbazing vergaf ze mij. Tot op deze dag is haar reactie een van de grootste afbeeldingen van hesed die ik ooit op aarde heb gezien. Haar reactie was verbondsliefde.
Een paar dagen later waste ik mijn handen en toen ik mijn ring van de rand van de gootsteen pakte zag ik de inscriptie. Ik had er jaren niet naar gekeken. Mijn vaders woorden weerklonken in mijn hoofd. De gouden cirkel beschrijven volmaakt het Bijbelgedeelte wat er in gegraveerd staat.
“Ik ben van mijn Liefste en mijn Liefste is van mij.” (Hooglied 6:3)
Uw goedertierenheid
Is onze vaste grond
Een liefde veilig vast in het verbond
Verzegeld met Uw bloed
Kan niets wat ik zal doen
Uw grote liefde breken, Heer. (Hesed, Cam Huxford IV)
