De lijdensweg

Ik zal niet zeggen dat de wereld vriendelijker tegen ons is omdat we niet trouw zijn aan onze Meester, maar ik heb toch half zo’n vermoeden. Het is goed mogelijk dat de wereld ons hartelijker zou verafschuwen als we Christelijker waren. Hoe dichter we bij Christus leven hoe meer laster, meer mishandeld, minder tolerantie en minder gunst we van mensen moeten verwachten.

Jonge gelovige, jij die Christus net bent gaan volgen, ook al verlaten je vader en je moeder je, vergeet dan niet Hij je verzocht heeft daarop te rekenen. Ook al bespotten je broers en zussen je, je moet dat zien als een onderdeel van de prijs van het Christenzijn. Godvruchtige werkende mannen, als je werkgever of collega’s je met ongenoegen aankijken, vergeet dan niet dat Jezus’ plaats buiten de legerplaats, ook jou plaats is. Vrouwen, als je man je buiten dreigt te zetten, vergeet dan niet dat dat ook Jezus’ plaats was.

O Christelijke mannen die er van dromen de wind in de zeilen te hebben, die in een goed blaadje bij de wereld wil komen, ik smeek je om dat levensgevaarlijke pad te verlaten. We zijn in de wereld, maar niet van de wereld. We moeten onszelf niet afzonderen in kloosters als een monnik, maar we moeten ons afscheiden zoals de Joden onder de heidenen.

We zijn mensen, maar niet van de mensen. We moeten helpen, dragen, vriendschap tonen, onderwijzen, troosten, instrueren, maar niet zondigen. Hoe duidelijker de kloof tussen de kerk en de wereld, des te beter dat voor beide zal zijn. Beter voor de wereld omdat ze gewaarschuwd worden en beter voor de kerk zodat ze daardoor beschermd wordt.

Ga dan, als je Meester, verwacht mishandeling, verwacht een slechte naam te dragen, verwacht verweten te worden. Ga als Hem, buiten de legerplaats.