U spoelt hen weg, zij zijn als de slaap. In de morgen zijn zij als het gras dat opkomt: in de morgen bloeit het en komt het op. Leer ons zó onze dagen tellen, dat wij een wijs hart verkrijgen. (Psalm 90:5—6, 12)
U spoelt hen weg, zij zijn als de slaap. In de morgen zijn zij als het gras dat opkomt: in de morgen bloeit het en komt het op. Leer ons zó onze dagen tellen, dat wij een wijs hart verkrijgen. (Psalm 90:5—6, 12)
Voor mij is het einde van het jaar als het einde van mijn leven. En 31 december om 23:59 uur is als het moment van mijn dood.
De 365 dagen van het jaar zijn als een miniatuur mensenleven. En deze laatste uren zijn als de laatste dagen in het ziekenhuis nadat de dokter me verteld heeft dat het einde heel dichtbij is. En in deze laatste uren, komt het leven van het afgelopen jaar mij voor ogen en ik wordt geconfronteerd met de onvermijdelijke vraag: Heb ik goed geleefd? Zal Jezus Christus, de rechtvaardige Rechter zeggen: “Goed gedaan, goede en trouwe dienaar” (Mattheüs 25:23)?
Ik voel me erg gelukkig dat dit de manier is waarop mijn jaar eindigt. En ik bid dat het einde van het jaar dezelfde betekenis voor jou zal hebben.
De reden waarom ik me gelukkig voel is omdat het een groot voorrecht is om mijn eigen sterven te oefenen. Het is een groot voorrecht om een keer per jaar te repeteren voor de laatste scene van je leven. Het is een groot voorrecht omdat morgen, 1 januari, de meesten van ons nog in leven zijn, op de rand van een heel nieuw leven, met de mogelijkheid om weer helemaal opnieuw te beginnen.
Het mooie van repeteren is dat het je laat zien wat je zwakke punten zijn, waar je voorbereiding gebrekkig was; het geeft je nog tijd om te veranderen voor het echte optreden.
Ik neem aan dat voor sommigen van jullie de gedachte aan sterven zo ziekelijk, zo somber en zo beladen is met verdriet en pijn dat je je best doet er niet aan te denken, zeker tijdens de feestdagen. Ik denk dat dat onverstandig is en dat je jezelf een grote ondienst bewijst. Want ik heb gemerkt dat er maar weinig dingen een grotere revolutie in mijn leven teweeg brengen dan het periodieke nadenken over mij eigen sterven.
Hoe krijg je een wijs hart zodat je weet hoe je het beste moet leven? De psalmist zegt:
“U spoelt hen weg, zij zijn als de slaap. In de morgen zijn zij als het gras dat opkomt: in de morgen bloeit het en komt het op. Leer ons zó onze dagen tellen, dat wij een wijs hart verkrijgen” (Psalm 90:5—6, 12).
Je dagen tellen betekent te beseffen dat je leven kort is en dat je snel zult sterven. Grote wijsheid — grote, revolutie-teweeg-brengende wijsheid — komt voort uit het periodieke nadenken over deze dingen.
Het criterium wat Paulus gebruikt om welstand van zijn leven te meten was of hij het geloof had behouden. Ik wil dat we ons daarop focussen.
En als je ontdekt dat je het geloof het afgelopen jaar niet behouden hebt, dan kunnen we blij zijn, zoals ik, dat dit eindejaar’s sterven (hopelijk) slechts een repetitie was en dat er een heel leven van geloof-houden voor ons ligt in het komende jaar.
Voor mij is het einde van het jaar als het einde van mijn leven. En 31 december om 23:59 uur is als het moment van mijn dood.
De 365 dagen van het jaar zijn als een miniatuur mensenleven. En deze laatste uren zijn als de laatste dagen in het ziekenhuis nadat de dokter me verteld heeft dat het einde heel dichtbij is. En in deze laatste uren, komt het leven van het afgelopen jaar mij voor ogen en ik wordt geconfronteerd met de onvermijdelijke vraag: Heb ik goed geleefd? Zal Jezus Christus, de rechtvaardige Rechter zeggen: “Goed gedaan, goede en trouwe dienaar” (Mattheüs 25:23)?
Ik voel me erg gelukkig dat dit de manier is waarop mijn jaar eindigt. En ik bid dat het einde van het jaar dezelfde betekenis voor jou zal hebben.
De reden waarom ik me gelukkig voel is omdat het een groot voorrecht is om mijn eigen sterven te oefenen. Het is een groot voorrecht om een keer per jaar te repeteren voor de laatste scene van je leven. Het is een groot voorrecht omdat morgen, 1 januari, de meesten van ons nog in leven zijn, op de rand van een heel nieuw leven, met de mogelijkheid om weer helemaal opnieuw te beginnen.
Het mooie van repeteren is dat het je laat zien wat je zwakke punten zijn, waar je voorbereiding gebrekkig was; het geeft je nog tijd om te veranderen voor het echte optreden.
Ik neem aan dat voor sommigen van jullie de gedachte aan sterven zo ziekelijk, zo somber en zo beladen is met verdriet en pijn dat je je best doet er niet aan te denken, zeker tijdens de feestdagen. Ik denk dat dat onverstandig is en dat je jezelf een grote ondienst bewijst. Want ik heb gemerkt dat er maar weinig dingen een grotere revolutie in mijn leven teweeg brengen dan het periodieke nadenken over mij eigen sterven.
Hoe krijg je een wijs hart zodat je weet hoe je het beste moet leven? De psalmist zegt:
“U spoelt hen weg, zij zijn als de slaap. In de morgen zijn zij als het gras dat opkomt: in de morgen bloeit het en komt het op. Leer ons zó onze dagen tellen, dat wij een wijs hart verkrijgen” (Psalm 90:5—6, 12).
Je dagen tellen betekent te beseffen dat je leven kort is en dat je snel zult sterven. Grote wijsheid — grote, revolutie-teweeg-brengende wijsheid — komt voort uit het periodieke nadenken over deze dingen.
Het criterium wat Paulus gebruikt om welstand van zijn leven te meten was of hij het geloof had behouden. Ik wil dat we ons daarop focussen.
En als je ontdekt dat je het geloof het afgelopen jaar niet behouden hebt, dan kunnen we blij zijn, zoals ik, dat dit eindejaar’s sterven (hopelijk) slechts een repetitie was en dat er een heel leven van geloof-houden voor ons ligt in het komende jaar.
Beschikbaar gesteld door DesiringGod.org
