Omdat Hij aan de erfgenamen van de belofte overvloediger de onveranderlijkheid van Zijn raadsbesluit wilde bewijzen, heeft God die bekrachtigd met een eed, opdat wij door twee onveranderlijke dingen, waarin het onmogelijk is dat God zou liegen, een sterke troost zouden ontvangen, wij die bij Hem de toevlucht genomen hebben om de hoop die voor ons ligt, vast te houden. (Hebreeën 6:17-18)
Omdat Hij aan de erfgenamen van de belofte overvloediger de onveranderlijkheid van Zijn raadsbesluit wilde bewijzen, heeft God die bekrachtigd met een eed, opdat wij door twee onveranderlijke dingen, waarin het onmogelijk is dat God zou liegen, een sterke troost zouden ontvangen, wij die bij Hem de toevlucht genomen hebben om de hoop die voor ons ligt, vast te houden. (Hebreeën 6:17-18)
Waarom moedigt de schrijver ons aan om onze hoop vast te houden? Als onze houvast verkregen is en onherroepelijk gewaarborgd is door het bloed van Jezus, waarom vertelt God ons dan om vast te houden?
Dit is het antwoord:
Wat Christus voor ons kocht toen Hij stierf was niet de vrijheid van het vasthouden, maar de activerende kracht om vast te houden.
Wat Hij kocht was niet de vernietiging van onze wil, alsof we niet vast hoeven houden maar de bekrachtiging van onze wil, want we willen vasthouden.
Wat Hij kocht was niet de annulering van het gebod om vast te houden maar de vervulling van het gebod om vast te houden.
Wat Hij kocht was niet het einde van de aansporing maar de grote overwinning van de aansporing.
Hij stierf zodat je precies zou doen wat Paulus deed in Filippenzen 3:12: “Niet dat ik het al verkregen heb of al volmaakt ben, maar ik jaag ernaar om het ook te grijpen. Daartoe ben ik ook door Christus Jezus gegrepen.” Het is geen dwaasheid, het is het Evangelie om een zondaar te vertellen wat hij moet doen waartoe alleen Jezus hem in staat kan stellen, namelijk, hopen op God.
Dus ik spoor je aan, met heel mijn hart: strek je uit en houd vast aan dat waarvoor je door Christus gegrepen bent, en houd het vast met al Zijn kracht.
Waarom moedigt de schrijver ons aan om onze hoop vast te houden? Als onze houvast verkregen is en onherroepelijk gewaarborgd is door het bloed van Jezus, waarom vertelt God ons dan om vast te houden?
Dit is het antwoord:
Wat Christus voor ons kocht toen Hij stierf was niet de vrijheid van het vasthouden, maar de activerende kracht om vast te houden.
Wat Hij kocht was niet de vernietiging van onze wil, alsof we niet vast hoeven houden maar de bekrachtiging van onze wil, want we willen vasthouden.
Wat Hij kocht was niet de annulering van het gebod om vast te houden maar de vervulling van het gebod om vast te houden.
Wat Hij kocht was niet het einde van de aansporing maar de grote overwinning van de aansporing.
Hij stierf zodat je precies zou doen wat Paulus deed in Filippenzen 3:12: “Niet dat ik het al verkregen heb of al volmaakt ben, maar ik jaag ernaar om het ook te grijpen. Daartoe ben ik ook door Christus Jezus gegrepen.” Het is geen dwaasheid, het is het Evangelie om een zondaar te vertellen wat hij moet doen waartoe alleen Jezus hem in staat kan stellen, namelijk, hopen op God.
Dus ik spoor je aan, met heel mijn hart: strek je uit en houd vast aan dat waarvoor je door Christus gegrepen bent, en houd het vast met al Zijn kracht.
Beschikbaar gesteld door DesiringGod.org
